Galadriel – elfia królowa Lothlórien, jedna z najpotężniejszych i najznamienitszych postaci w dziejach Eldarów. Urodziła się w Eldamarze w Wieku Gwiezdnego Światła jako córka Finarfina, księcia Noldorów, i Eärwen z rodu Teleri. Wysoka i niezwykle piękna, dziedziczyła złociste włosy po matce. W Eldamarze nazywano ją Altariel, co w języku sindarińskim oddano jako Galadriel, „pani girlandy świetlistej”.
Wraz z braćmi wzięła udział w wyprawie Noldorów do Śródziemia, podążając za Morgothem i Silmarilami. Podczas Pierwszej Ery przebywała początkowo w Nargothrondzie u boku swego brata Finroda Felagunda, później w Doriath, gdzie zaprzyjaźniła się z królową Melianą i poślubiła Celeborna z rodu Sindarów.
W Drugiej Erze zamieszkiwała kolejno w Lindonie i Eregionie, a następnie przeniosła się wraz z mężem za Góry Mgliste, obejmując władzę nad Lothlórien. Władała tam jednym z Trzech Pierścieni Elfów – Nenyą, Pierścieniem Wody – i dzięki jej mocy Lothlórien pozostawało krainą piękna, spokoju i ochrony.
Podczas Wojny o Pierścień udzieliła schronienia Drużynie Pierścienia i obdarzyła jej członków darami, które odegrały kluczową rolę w dalszej wyprawie. Sama stawiła czoło siłom Saurona, odparła trzy inwazje na Lothlórien i własną mocą zburzyła twierdzę Dol Guldur, oczyszczając Mroczną Puszczę.
Po zakończeniu Trzeciej Ery Galadriel odpłynęła na Zachód ostatnimi elfimi okrętami, udając się do Nieśmiertelnych Krain.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:
