Wood-elves (Leśne Elfy) – określenie nadawane w Trzeciej Erze Słońca elfom zamieszkującym wschodnie lasy Śródziemia, zwłaszcza Mroczną Puszczę i Lothlórien. W większości wywodzili się oni od Avarich, czyli tych, którzy odmówili podjęcia Wielkiej Podróży do Amanu, choć w ich wspólnotach obecne były również wpływy Sindarów oraz Noldorów.
Leśne Elfy, mniej potężne niż Eldarowie, posiadały jednak niezwykłą znajomość lasów i ukrywania się przed wrogami. Władały sztuką tropienia, były biegłe w posługiwaniu się łukiem i czułe na obecność zła. Choć nie dorównywały duchową mocą Eldarom z Zachodu, przewyższały ludzi i inne ludy Śródziemia w mądrości, zręczności i długowieczności.
W dziejach wspomina się przede wszystkim o dwóch ich królestwach:
- Leśnym Królestwie w Mrocznej Puszczy, gdzie w Drugiej Erze osiedlił się Thranduil, sindarski książę z Lindonu, który został królem tamtejszych Leśnych Elfów;
- Lothlórien, którego mieszkańcami również byli Leśni Elfy, choć królestwem rządzili Galadriela z rodu Noldorów i Celeborn z rodu Sindarów.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:
