Maiar – pomniejsi Ainurowie, duchy stworzone przez Eru Ilúvatara przed początkiem świata, którzy wraz z Valarami weszli do Ardy, aby uczestniczyć w jej kształtowaniu. W przeciwieństwie do Valarów, Maiarowie nie należeli do grona najpotężniejszych duchów, lecz stanowili ich sługi i pomocników. Mogli przybierać różne postacie i często działali w ukryciu, rzadko wchodząc w bezpośredni kontakt ze śmiertelnikami.
Wśród Maiarów znani są m.in. Eönwë, herold Manwëgo i dowódca Zastępów Valarów; Ilmarë, służebnica Vardy; Arien i Tilion, przewodnicy Słońca i Księżyca; Ossë i Uinen, duchy mórz; oraz Melian, która osiadła w Beleriandzie i poślubiła króla Thingola. Do Majarów należeli również Istari – pięciu czarodziejów wysłanych do Śródziemia w Trzeciej Erze: Saruman, Gandalf, Radagast i dwaj Błękitni Czarodzieje.
Wielu Maiarów zostało zepsutych przez Melkora. Najważniejszym z nich był Sauron, główny sługa Morgotha i późniejszy Władca Ciemności. Do tej grupy zalicza się także Balrogów, dawne duchy ognia przemienione w demoniczne istoty, oraz prawdopodobnie Ungoliant, pradawną istotę ciemności.
Maiarowie pojawiają się we wszystkich epokach Ardy, od Kształtowania Świata aż po Wojnę o Pierścień, odgrywając kluczową rolę w historii Śródziemia.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:
- Saruman – od Istara do upadłego Fausta: mit, filologia i teologia w Władcy Pierścieni
- Od goblinów do Uruk-hai: ewolucja orków w twórczości Tolkiena i tradycjach mitologicznych
- Od Mairona do Władcy Darów: pierścienie władzy w mitologii i legendarium Tolkiena
- Draugluin i Thuringwethil: tradycje likantropii i wampiryzmu w legendarium Tolkiena
- Orkowie jako demoniczni słudzy Morgotha: geneza, natura i teologiczne paralele
- Valaraukar – ogniste demony Tolkiena: źródła mitologiczne, filologiczne i literackie
- Ungoliant – tkaczka mroku i uosobienie niebytu: między mitologią Wschodu a teologią Tolkiena