Doriath – elfie królestwo Sindarów w lasach Beleriandu, założone we Wiekach Gwiezdnego Światła przez króla Thingola i jego małżonkę, Melian, Maję z Amanu. Dwór królewski mieścił się w Tysiącu Jaskiń Menegrothu, które krasnoludy z Nogrodu wyrzeźbiły na polecenie Thingola. Przez długi czas Doriath uchodził za najpiękniejsze i najpotężniejsze z królestw Śródziemia.
Na początku Pierwszej Ery Słońca, gdy Beleriand stał się polem walki pomiędzy Noldorami a Morgoth’em w Wojnie o Silmarile, Melian roztoczyła nad Doriathem ochronne zaklęcie, zwane Pasem Meliany, które uniemożliwiało złym istotom wstęp do królestwa. Dzięki temu Doriath długo pozostawał bezpieczny, zyskując miano Ukrytego Królestwa.
Jednak losy Silmarilów sprowadziły zgubę także na Sindarów. Jeden z klejnotów trafił w ręce Thingola, co doprowadziło do jego śmierci z rąk krasnoludów z Nogrodu. Po jego odejściu Melian opuściła Śródziemie, a jej zaklęcie upadło. Doriath został następnie złupiony przez krasnoludy, a później – za panowania wnuka Thingola, Diora Eluchíla – również przez Noldorów w wyniku bratobójczego ataku. Po drugim splądrowaniu Menegrothu królestwo upadło, a jego mieszkańcy rozproszyli się.
Podczas Wojny Gniewu pod koniec Pierwszej Ery cały Beleriand, wraz z ziemiami Doriathu, został zatopiony przez morze.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:
