Beleriand – kraina położona na zachód od Gór Błękitnych w północno-zachodniej części Śródziemia, istniejąca do początku Drugiej Ery, kiedy została zatopiona podczas Wojny Gniewu.
Podczas Wielkiej Wędrówki Eldarów przez Beleriand wędrowały wszystkie plemiona elfów; najdłużej pozostali tam Teleri, z których część nie udała się do Amanu i stworzyła własne królestwa – Sindarowie w Doriath i na wybrzeżach Falas. W dolinie Ossiriandu osiedlili się także Laiquendi, czyli Zieloni Elfi. W Pierwszej Erze przybyli z Amanu Noldorowie, którzy założyli m.in. Gondolin, Nargothrond, Hithlum, Nevrast czy Dorthonion.
Na obszarze Beleriandu istniały również krasnoludzkie twierdze Nogrod i Belegost, a od Pierwszej Ery pojawiły się także ludy ludzi – w tym Edainowie – oraz najeźdcy Morgotha: orki, balrogowie, smoki i inne potwory z Angbandu.
Upadek elfickich królestw w wyniku Wojny o Klejnoty doprowadził do interwencji Valarów i Wojny Gniewu, która przyniosła zagładę Morgothowi, ale jednocześnie spowodowała zatopienie całego Beleriandu przez Morze Zachodnie.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:
- Od Gimliego do Mordoru: nordyckie archetypy Ragnaröku w mitologii Tolkiena
- Ragnarök i Wojna Gniewu: nordyckie i apokaliptyczne archetypy w mitologii Tolkiena
- Easterlingowie i Wędrówki Ludów: zdrada Ulfanga w świetle historii i mitologii
- Orkowie jako demoniczni słudzy Morgotha: geneza, natura i teologiczne paralele
- Valaraukar – ogniste demony Tolkiena: źródła mitologiczne, filologiczne i literackie
