Aragorn II Elessar (2931 T.E.–120 C.E.) – szesnasty i ostatni z Wodzów Dúnedainów w Arnorze, a następnie król Zjednoczonego Królestwa Arnoru i Gondoru. Syn Arathorna II i Gilraeny, potomek królów Arthedainu, wychowany został w Rivendell przez Elronda Półelfa.
W młodości podróżował po Śródziemiu, walcząc u boku różnych ludów i przyjmując wiele imion, m.in. Thorongil, Elfstone, Elessar i Strider. W 2956 roku poznał Gandalfa, z którym połączyła go wieloletnia przyjaźń i współpraca. W 3018 roku spotkał w Bree Froda Bagginsa, Powiernika Pierścienia, i został przewodnikiem hobbitów do Rivendell, gdzie wszedł w skład Drużyny Pierścienia. Po upadku Gandalfa w Morii przejął przywództwo nad Drużyną.
Podczas Wojny o Pierścień odegrał kluczową rolę w obronie Rohanu i Gondoru: walczył w bitwie pod Hornburgiem, poprowadził Umarłych z Dunharrow i zdobył flotę w Pelargirze, a jego przybycie przesądziło o zwycięstwie na Polach Pelennoru. Następnie dowodził Armią Zachodu w marszu na Czarną Bramę.
Po pokonaniu Saurona koronowany został na króla Elessara. Poślubił Arwenę, córkę Elronda, z którą miał syna Eldariona i kilka córek. Panował przez ponad sto lat, rozszerzając i umacniając królestwo. Zmarł w roku 120 Czwartej Ery, a tron objął Eldarion.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:
