Witch-king

Witch-king of Angmar (Czarnoksiężnik z Angmaru) – najpotężniejszy spośród Nazgûli, zwany również Władcą Upiorów Pierścienia. Był pierwotnie królem ludzi w Drugiej Erze, któremu Sauron podarował jeden z Dziewięciu Pierścieni Władzy. Z czasem całkowicie uległ jego mocy i stał się wodzem Nazgûli.

W Drugiej Erze służył jako dowódca armii Saurona, a po upadku Władcy Ciemności w Wojnie Ostatniego Sojuszu na długi czas pogrążył się w cieniu. Ponownie pojawił się około roku 1300 Trzeciej Ery, zakładając królestwo Angmaru na północy Eriadoru. Przez niemal siedem stuleci prowadził wojny z Arnorem, aż do jego ostatecznego upadku w 1974 roku. Rok później został pokonany w bitwie pod Fornostem, choć sam uniknął zagłady.

W 2000 roku Trzeciej Ery, wraz z innymi Nazgûlami, zdobył Minas Ithil, które przemianował na Minas Morgul i uczynił swoją siedzibą. Stamtąd przez niemal tysiąc lat prowadził działania przeciwko Gondorowi. W roku 3018 poprowadził Nazgûli do Shire w poszukiwaniu Jedynego Pierścienia i ciężko zranił Froda Bagginsa na Wichrowym Czubku.

Podczas Wojny o Pierścień stanął na czele armii Mordoru w bitwie na polach Pelennoru (3019). Zabił króla Rohanu Théodena, lecz sam zginął w konfrontacji z Éowiną i hobbitą Meriadokiem Brandybuckiem. Wydarzenie to wypełniło starą przepowiednię, zgodnie z którą Czarnoksiężnik nie miał zginąć „z ręki żadnego mężczyzny”.

Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day

Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu: