Valar

Valar – potężne istoty boskie należące do Ainurów, które zstąpiły do Eä, „Świata, który Jest”, aby kształtować i porządkować Ardę zgodnie z wizją Ilúvatara. W Valaquenta opisano ich jako Moce Ardy.

Valarowie, w odróżnieniu od liczniejszych i mniej potężnych Majarów, stanowili piętnastkę istot, z których czternastu czciło Ilúvatara, a piętnasty, Melkor, zbuntował się i stał Mrocznym Wrogiem Świata.

Po zniszczeniu Lamp Valarów, które oświetlały pierwotny świat, Valarowie przenieśli swoje królestwo z Almaren w Śródziemiu do Amanu, gdzie założyli Valinor. Tam powstały dwa Drzewa Valarów, których blask rozświetlał Nieśmiertelne Krainy aż do ich zniszczenia przez Melkora i Ungoliantę.

Do najpotężniejszych Valarów, zwanych Aratarami („Wzniosłymi”), należeli: Manwë (władca niebios), Varda (Pani Gwiazd), Ulmo (Władca Wód), Aulë (kowal i twórca), Yavanna (dawczyni owoców), Námo/Mandos (sędzia umarłych), Nienna (uosobienie współczucia) i Oromë (łowca i opiekun lasów). Pozostali Valarowie to m.in. Tulkas, Vairë, Lórien/Irmo, Estë, Nessa i Vána.

Valarowie odegrali zasadniczą rolę w mitologii Śródziemia: ukształtowali jego kontynenty, morza i góry, a także byli opiekunami elfów i ludzi. Choć po Zmianie Świata pozostali w Amanie, ich wola i działania miały wpływ na losy Śródziemia aż do końca Trzeciej Ery.

Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day

Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:

• Saruman – od Istara do upadłego Fausta: mit, filologia i teologia w Władcy Pierścieni
• Od Mairona do Władcy Darów: pierścienie władzy w mitologii i legendarium Tolkiena
• Ragnarök i Wojna Gniewu: nordyckie i apokaliptyczne archetypy w mitologii Tolkiena
• Orfeusz i Lúthien: klasyczne i nordyckie inspiracje Poszukiwania Silmarilu
• Orkowie jako demoniczni słudzy Morgotha: geneza, natura i teologiczne paralele
• Ungoliant – tkaczka mroku i uosobienie niebytu: między mitologią Wschodu a teologią Tolkiena
• Melkor i Lucyfer: archetyp upadłego anioła w Ainulindalë i Raju utraconym