Uruk-hai – rasa potężnych orków, wyhodowana w Mordorze w roku 2475 Trzeciej Ery Słońca. Byli wyżsi i silniejsi od zwykłych orków, niemal dorównywali wzrostem ludziom, a przy tym nie obawiali się światła dnia. Wyróżniali się czarną skórą, żółtymi oczami o bystrym spojrzeniu i wielką wytrzymałością w walce. Nosili czarne zbroje i kolczugi, walczyli włóczniami i długimi mieczami, a ich tarcze znaczyło Czerwone Oko Saurona.
Uruk-hai stanowili elitę w armiach Mordoru i często dowodzili pomniejszymi orkami, gardząc nimi otwarcie. W 2475 roku niespodziewanie uderzyli na Gondor, zdobyli Osgiliath i zniszczyli jego most. W czasie Wojny o Pierścień służyli zarówno Sauronowi, jak i Sarumanowi, który hodował własne legiony Uruk-hai w Isengardzie, pod znakiem Białej Dłoni. Brali udział w bitwach pod Rogatym Grodem i na Polach Pelennoru. Po klęsce Mordoru i śmierci Saurona ich rasa szybko wyginęła lub rozpierzchła się w ukryciu.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:
- Dusza Zewnętrzna i Kosmiczna Walka Dobra ze Złem w Władcy Pierścieni J.R.R. Tolkiena
- Czarnoksiężnik z Angmaru i źle zinterpretowana wyrocznia: od Dullahana do Makbeta
- Saruman – od Istara do upadłego Fausta: mit, filologia i teologia w Władcy Pierścieni
- Od goblinów do Uruk-hai: ewolucja orków w twórczości Tolkiena i tradycjach mitologicznych
