Ungoliant – potworny i gigantyczny Pająk, zamieszkujący Avathar, bezludne pustkowie leżące między Górami Pelóri a południowym morzem w Valinorze. W początkach swego istnienia mogła być spaczoną duszą Mai, jednak jej natura stała się tak mroczna, że uważano ją za jedno z najohydniejszych stworzeń, jakie kiedykolwiek istniały na Ardzie.
Ungoliant władała mocą tkania sieci ciemności, zwanej Nieświatłem Ungoliant, które mogło pochłaniać światło i nawet wzrok Valarów. Na rozkaz Melkora zatruła i zniszczyła Drzewa Valinoru, co sprowadziło ciemność na Nieśmiertelne Krainy. Następnie wraz z Melkorem zbiegła do Śródziemia. Wkrótce jednak zażądała Silmarili, które Melkor zdobył; ich spór niemal zakończył się jego zgubą, gdyż tylko interwencja Balrogów ocaliła Władcę Ciemności przed jej głodem.
Ungoliant uciekła do Nan Dungortheb, Doliny Strasznej Śmierci w Beleriandzie, gdzie rozmnożyła się z tamtejszymi pajęczymi potworami, dając początek rodowi Wielkich Pająków. Ostatecznie udała się na południe, w pustynne krainy Haradu, gdzie – dręczona niepohamowanym głodem – zniknęła. Według podań pożarła samą siebie.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:
