Umbar – największy port morski południowego Śródziemia, położony w regionie Haradu nad Wielkim Morzem. Nazwa odnosiła się zarówno do miasta, portu, fortecy, jak i przylądka oraz okolicznych ziem nadbrzeżnych.
Był to naturalny, głęboki port, który w Drugiej Erze stał się jedną z głównych baz Númenorejczyków w Śródziemiu. W roku 3261 Númenorejska flota wylądowała w Umbarze, aby zmierzyć się z potęgą Saurona. Po Upadku Númenoru mieszkańcy miasta poddali się jednak jego władzy. Od tej pory ludzie ci, znani jako Czarni Númenorejczycy, dowodzili flotami Umbaru, często występując przeciwko Dúnedainom z Gondoru, a zwłaszcza przeciwko ich rywalom z Pelargiru.
W X wieku Trzeciej Ery królowie Gondoru zdobyli Umbar, łamiąc dominację Czarnych Númenorejczyków i przyłączając port do swego królestwa. Pozostał on pod ich kontrolą aż do buntu w roku 1448, gdy zbuntowane frakcje wraz z Haradrimami przejęły miasto i odłączyły się od Gondoru. W 1810 roku król Gondoru na krótko odzyskał port, lecz nie zdołał go utrzymać. Od tego czasu Umbar stał się siedzibą korsarzy, którzy na swych czarnych dromondach pustoszyli wybrzeża Śródziemia i stanowili zagrożenie dla Gondoru.
W 2980 roku Aragorn II, działając pod imieniem Thorongil, poprowadził wyprawę przeciwko Umbarowi i spalił znaczną część jego floty. Podczas Wojny o Pierścień korsarze zaatakowali Pelargir, lecz zostali rozgromieni przez Aragorna i Umarłych z Dunharrow. W Czwartej Erze Umbar został podporządkowany władzy Zjednoczonego Królestwa Arnoru i Gondoru.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:
