Tol Eressëa („Samotna Wyspa”) – duża wyspa położona na Wielkim Morzu Belegaer, w Zatoce Eldamar, w pobliżu Nieśmiertelnych Krain. Na początku Pierwszej Ery została wyrwana z dna morza przez Ulma, Władcę Oceanów, i użyta jako pływająca wyspa-okręt, na której przewieziono Vanyarów i Noldorów podczas ich Wielkiej Podróży ze Śródziemia do Valinoru.
Podczas drugiej podróży, gdy przyszła kolej Telerich, wyspa została zakotwiczona w Eldamarze, ponieważ Ossë, duch fal, pragnął zatrzymać ich miłość do morza. Od tej pory Teleri zamieszkali na wyspie, nadając jej nazwę Tol Eressëa, i pozostawali oddzieleni od swoich pobratymców aż do czasu, gdy nauczyli się budować statki. Część z nich popłynęła do Valinoru, gdzie założyli Alqualondë, inni pozostali na wyspie.
Na Tol Eressëi powstało portowe miasto Avallónë, skierowane ku wschodowi, którego biała wieża jaśniała na morzu i była widoczna nawet z Númenoru. Elfy z Avallónë utrzymywały kontakty z Númenorejczykami w Drugiej Erze, przekazując im wiedzę i dary.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:
