Smaug the Golden
Smaug Złoty – smok z Ereboru, najpotężniejszy przedstawiciel swego rodzaju w Trzeciej Erze. Był ogromnym ogniowym smokiem o złocistoczerwonej łusce, nietoperzowatych skrzydłach i niemal nieprzenikalnym pancerzu. Jego jedyną słabością pozostawała dolna część brzucha, która przez wieki leżenia na skarbach pokryła się warstwą klejnotów i złota, lecz nie osłaniała całkowicie ciała.
Pochodzenie Smauga nie jest w pełni znane; we wczesnym okresie zamieszkiwał Góry Szare. W 2770 roku Trzeciej Ery zaatakował królestwo krasnoludów pod Samotną Górą, niszcząc miasto Dale i zmuszając Durinowców do ucieczki. Od tej pory przez dwa stulecia strzegł ogromnego skarbu Ereboru. W 2941 roku, podczas wyprawy Thorina Dębowej Tarczy, Smaug przebudził się i w odwecie spustoszył Esgaroth (Miasto na Jeziorze). Zginął od czarnej strzały Barda Łucznika, która ugodziła go w jedyne odsłonięte miejsce na piersi.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu: