Sauron – Maia z rodu Aulëgo, jeden z najpotężniejszych duchów Śródziemia, w legendarium J.R.R. Tolkiena. Początkowo wierny Aulëmu, uległ Melkorowi i został jego głównym sługą oraz namiestnikiem Angbandu w Pierwszej Erze. Po upadku Morgotha ukrył się, lecz w V wieku Drugiej Ery powrócił jako Annatar, „Dawca Darów”, zwodząc elfickich kowali Eregionu i nakłaniając ich do wykuwania Pierścieni Władzy. Sam stworzył Jedyny Pierścień w Orodruinie, aby podporządkować sobie ich moc.
W czasie wojny z elfami (1693–1700 D.E.) spustoszył Eregion, lecz został odparty przez Númenorejczyków. Później, pojmany i uprowadzony na Númenor (3262 D.E.), doprowadził do upadku wyspy, psując serca jej królów i ludzi. Zniszczenie Númenoru odebrało mu zdolność przybierania pięknej postaci, a jego duch powrócił do Mordoru, gdzie odbudował Barad-dûr.
Podczas wojny Ostatniego Sojuszu został pokonany i utracił Pierścień, który odciął mu Isildur. Choć nie zginął, przez wieki trwał jako duch, aż w Trzeciej Erze powrócił najpierw w Dol Guldur jako Nekromanta, a od 2941 D.E. otwarcie działał w Mordorze, odbudowując swoją twierdzę i przygotowując wojnę.
W Wojnie o Pierścień (3018–3019 T.E.) był Panem Nazgûli, orków i ludów Wschodu i Południa. Jego symboliczna postać znana była jako Oko Saurona, czuwające nad Śródziemiem. Został ostatecznie unicestwiony w roku 3019 T.E., gdy Frodo Baggins i Samwise Gamgee doprowadzili do zniszczenia Jedynego Pierścienia w ogniu Góry Przeznaczenia.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:
- Dusza Zewnętrzna i Kosmiczna Walka Dobra ze Złem w Władcy Pierścieni J.R.R. Tolkiena
- Czarnoksiężnik z Angmaru i źle zinterpretowana wyrocznia: od Dullahana do Makbeta
- Szeloba i archetyp Pajęczej Matki: między mitologią śmierci a tolkienowską reinterpretacją
- Saruman – od Istara do upadłego Fausta: mit, filologia i teologia w Władcy Pierścieni
- Sméagol-Gollum: rozdwojona dusza, mit pierścienia i archetyp upadku
- Nazgûle jako widma literatury i mitu: od Keatsa po legendy Wabanaki
- Od goblinów do Uruk-hai: ewolucja orków w twórczości Tolkiena i tradycjach mitologicznych
- Skrzydlate Bestie Nazgûli: między paleontologią a filologią Tolkiena
- Czarnoksiężnik z Angmaru a echo szekspirowskiej przepowiedni Makbeta
- Easterlingowie i Germanie: Tolkienowskie echa upadku Cesarstwa Rzymskiego
- Oko Saurona i archetyp Złego Oka: między mitologią a teologią
- Nekromanta z Dol Guldur: Tolkien, demonologia i potępienie nekromancji w tradycji judeochrześcijańskiej
- Ostatnie Przymierze i Upadek Artura: Tolkien wobec tradycji arturiańskiej
- Upadek Ar-Pharazôna i króla Salomona: Tolkien wobec biblijnej i mitologicznej tradycji o pierścieniach i zgubnej pysze
- Dziewięciu Nazgûli: widmowe wcielenia władzy i grozy w legendarium Tolkiena
- Od Mairona do Władcy Darów: pierścienie władzy w mitologii i legendarium Tolkiena
- Od Gimliego do Mordoru: nordyckie archetypy Ragnaröku w mitologii Tolkiena
- Draugluin i Thuringwethil: tradycje likantropii i wampiryzmu w legendarium Tolkiena
- Mordred i Mordor: paralela ostatniej bitwy w legendach arturiańskich i u Tolkiena
