Númenor – wyspiarskie królestwo ludzi w Drugiej Erze, położone na zachód od Śródziemia, pośrodku Belegaeru. Zostało stworzone przez Valarów jako dar dla Edainów, którzy walczyli u boku Eldarów przeciwko Morgotowi w Wojnie Klejnotów. Założone w roku 32 Drugiej Ery, było najpotężniejszym państwem ludzi w dziejach Ardy.
Mieszkańcy Númenoru, zwani Dúnedainami lub Númenorejczykami, otrzymali długowieczność oraz zdolności przewyższające inne rody ludzkie. Pierwszym królem został Elros Tar-Minyatur, brat Elronda.
Wyspa miała kształt pięcioramiennej gwiazdy o długości do 500 mil. W jej centrum znajdowało się Mittalmar z królewskim miastem Armenelos, świętą górą Meneltarmą i portem Rómenna. Pięć półwyspów nosiło nazwy: Forostar, Orrostar, Hyarrostar, Hyarnustar i Andustar, gdzie znajdowało się główne miasto-port Andúnië. Główne rzeki wyspy to Siril i Nunduinë. Númenor słynął z żyznych ziem, kwitnących drzew przywiezionych z Tol Eressëi oraz pięknych portów, m.in. Eldalondë.
Númenor był znany także jako Andor („Kraina Daru”), Elenna („Kraina Gwiazdy”) oraz w języku Adûnaickim Akallabêth („Zatopiony”).
W ciągu Drugiej Ery Númenorejczycy stali się największą potęgą morską i zakładali kolonie w Śródziemiu. Z biegiem czasu narastała jednak ich pycha, a za panowania Ar-Pharazôna ulegli wpływom Saurona. W roku 3319 król poprowadził flotę przeciwko Valarom. W odpowiedzi Eru Ilúvatar zatopił wyspę, a Nieśmiertelne Krainy zostały usunięte z Kręgów Świata. Katastrofa ta znana jest jako Upadek Númenoru lub Zmiana Świata.
Ocalała jedynie część mieszkańców – tzw. Elendili („Wierni”), którzy założyli w Śródziemiu królestwa Arnor i Gondor, oraz Czarni Númenorejczycy, sprzymierzeni z Sauronem.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:
