Mûmakil – olbrzymie zwierzęta zamieszkujące południowe krainy Haradu w Trzeciej Erze. Uważano je za przodków słoni znanych we współczesnym świecie, choć były od nich znacznie większe i potężniejsze.
Podczas Wojny o Pierścień Haradrimowie sprowadzili Mûmakile na północ, by walczyć w szeregach armii Saurona przeciwko Gondorowi. Zwierzęta te były wykorzystywane jako żywe machiny wojenne: nosiły na grzbietach wieże bojowe obsadzone przez łuczników i włóczników, a ich rynsztunek zdobiono czerwonymi sztandarami oraz uprzężą ze złota i mosiądzu.
Mûmakile odznaczały się niezwykłą siłą i żądzą walki – potrafiły trąbami powalać całe oddziały, a kopytami i kłami niszczyć wrogów. Przeciwnicy nie mogli stawiać im czoła ani w walce konnej, ani pieszej, a ich gruba skóra czyniła je niemal niewrażliwymi na strzały. Jedynie trafienie w oczy mogło oślepić lub zabić te olbrzymy, co często prowadziło do ich szału i zniszczenia zarówno wrogów, jak i własnych panów.
Mûmakile były jednym z najbardziej charakterystycznych symboli wojennej potęgi Haradu i w pamięci ludów Zachodu zapisały się jako największe spośród wszystkich znanych istot kroczących po Śródziemiu.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:
