Istari
Istari – zakon pięciu czarodziejów (Maia), wysłanych do Śródziemia z Nieśmiertelnych Krain około roku 1000 Trzeciej Ery. Przybyli do Szarych Przystani na statku Círdana i występowali w postaci sędziwych mężów z brodami, w płaszczach różnych barw i z laskami, będącymi znakami ich urzędu. Ich zadaniem było wspieranie Wolnych Ludów w walce przeciwko odradzającej się potędze Saurona, lecz nie wolno im było ujawniać pełnej mocy Majarów ani podporządkowywać sobie Ludów Śródziemia.
Do Istari należeli:
- Gandalf Szary (Mithrandir, Olórin) – najmądrzejszy z Zakonu, uczeń Lóriena i Nienny, obdarzony pierścieniem Narya przez Círdana. Dzięki jego mądrości i wytrwałości Wolne Ludy zwyciężyły w Wojnie o Pierścień. Zniszczył Balroga z Morii, przyczynił się do śmierci Smauga i odegrał kluczową rolę w doprowadzeniu Froda Bagginsa do Góry Przeznaczenia. Po upadku Saurona odpłynął do Amanu.
- Saruman Biały (Curunír) – początkowo przewodniczący Białej Rady i najpotężniejszy z Istari, lecz z czasem zdradził swoje posłannictwo, pragnąc sam posiąść władzę. Ufortyfikował Isengard, stworzył armię Uruk-hai i został pokonany w Wojnie o Pierścień. Zginął w Shire z ręki swojego sługi, Grímy Smoczego Języka.
- Radagast Brązowy (Aiwendil) – wierny Yavannie, przyjaciel zwierząt i roślin, znawca lasów i ptaków. Choć brał udział w Białej Radzie, w kronikach Trzeciej Ery pojawia się rzadko.
- Alatar i Pallando – zwani Ithryn Luin („Błękitnymi Czarodziejami”), wybrani przez Oromëgo. Wyruszyli na wschód Śródziemia i nie odegrali roli w wydarzeniach znanych z dziejów Zachodu.
Istari byli Majarami, duchami stworzonymi przez Ilúvatara przed początkiem Świata. Ograniczeni do postaci ludzkiej, mieli prowadzić Wolne Ludy ku zwycięstwu nie przez siłę, lecz przez mądrość, radę i przykład.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu: