Húrin Thalion – władca Dor-lóminu z rodu Hadora, najsłynniejszy z Edainów Pierwszej Ery. Urodził się około roku 445 jako syn Galdora i bratanek Hadora Lórindola. Poślubił Morwenę z Pierwszego Rodu, z którą miał troje dzieci: Túrina, Lalaith (Urwen) i Nienor.
Był człowiekiem niskiego wzrostu, lecz niezwykle potężnie zbudowanym i znanym z wielkiej odwagi. Po śmierci ojca w roku 462 objął władzę nad Dor-lóminem. W 473 roku, podczas Bitwy Niepoliczalnych Łez (Nirnaeth Arnoediad), dowodził tylną strażą Edainów. Tam zginął jego brat Huor, a Húrin, po zabiciu siedemdziesięciu trolli, został pojmany żywcem i uprowadzony do Angbandu.
Morgoth, nie mogąc złamać jego woli, uwięził go na szczytach Thangorodrimu, skąd przez 28 lat był zmuszony oglądać klęski i nieszczęścia, jakie spadały na jego rodzinę, zwłaszcza losy jego syna Túrina Turambara. W roku 500 został wypuszczony i błąkał się po Beleriandzie, przeklinany przez cień Morgotha. Nieświadomie przyczynił się do odkrycia położenia Gondolinu.
Odnajdując Morwenę tuż przed jej śmiercią, Húrin popadł w rozpacz. W Nargothrondzie zabił krasnoluda Mîma, a zdobyty od niego naszyjnik Nauglamír zaniósł królowi Thingolowi do Menegrothu. Tam królowa Melian uwolniła jego umysł od złud Morgotha. Wkrótce potem Húrin odszedł i zmarł, prawdopodobnie w roku 503 Pierwszej Ery.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:
