Faramir – Dúnedain, książę Ithilien i namiestnik Gondoru w czasach Czwartej Ery. Urodzony w 2983 roku Trzeciej Ery, był młodszym synem Denethora II, ostatniego namiestnika Gondoru, i bratem Boromira.
Jako dowódca Strażników Ithilien bronił wschodnich granic królestwa przed najazdami Saurona. Podczas Wojny o Pierścień dowodził obroną Osgiliath, a następnie poprowadził odwrót do Minas Tirith. W czasie oblężenia miasta został ciężko raniony przez Czarny Oddech Nazgûla i popadł w śmiertelną niemoc. Denethor, ogarnięty rozpaczą i szaleństwem, usiłował spalić żywcem Faramira na stosie pogrzebowym, lecz został powstrzymany przez Gandalfa.
Faramir odzyskał zdrowie dzięki uzdrawiającym dłoniom Aragorna, prawowitego króla, i wkrótce potem związał się z Éowiną, tarczownicą Rohanu, którą poślubił po zakończeniu wojny. Jako wierny wasal króla Elessara został mianowany księciem Ithilien i pozostał namiestnikiem Gondoru, odbudowując ziemie na wschód od Anduiny. Zmarł w roku 82 Czwartej Ery.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:
