Eldamar

Eldamar – kraina Eldarów w Nieśmiertelnych Krainach, zwana w języku quenya „elfim domem”. Było to miejsce zamieszkania Wysokich Elfów – Vanyarów, Noldorów i Telerich – którzy podjęli Wielką Podróż i osiedlili się u boku Valarów.

Eldamar leżał na wschód od Valinoru i na zachód od Wielkiego Morza, a jego tereny obejmowały ziemie po obu stronach Gór Pelóri. Składały się na niego:

• Kraina Światła – żyzne równiny na zachód od gór, oświetlone Drzewami Valarów,
• Calacirya („Przełęcz Światła”) – pas nadmorski w dolinie Pelóri,
• Zatoka Eldamaru, oświetlona jedynie światłem gwiazd,
• Tol Eressëa – wielka wyspa na Zatoce, zamieszkana przez Telerich.

Najważniejszymi ośrodkami Eldamaru były: Tirion na wzgórzu Túna, główne miasto Vanyarów i Noldorów; Formenos, twierdza Noldorów; Alqualondë, portowe miasto Telerich; oraz Avallónë na Tol Eressëi.

Eldamar słynął z bogactwa i piękna – jego miasta budowano z drogich kamieni i metali, plony były obfite, a brzegi zatoki, jak mówiono, lśniły kryształami i klejnotami.

Po Upadku Númenoru i Zmianie Świata pod koniec Drugiej Ery, Eldamar – podobnie jak cała Aman – został odsunięty poza granice śmiertelnego świata i stał się niedostępny dla ludzi.

Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day

Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu: