Durin VII

Durin VII – krasnoludzki król z rodu Durina, uważany za siódme i ostatnie wcielenie legendarnego Durina Nieśmiertelnego. Jego narodziny i panowanie przypadały na początek Czwartej Ery. Zgodnie z tradycją krasnoludów, miał on poprowadzić swój lud do ponownego zasiedlenia Khazad-dûm, opuszczonego od czasu przebudzenia Balroga w 1980 roku Trzeciej Ery.

Durin VII był potomkiem Dáina II Żelaznej Stopy oraz Thorina III Kamiennego Hełmu. Uważano go za wypełnienie starożytnego proroctwa, wedle którego Durin miał powracać do życia sześciokrotnie, aż do swego ostatniego wcielenia. Za jego panowania krasnoludy odzyskały Morię, a ich królestwo, znane jako „Ostatnie Królestwo Durina”, trwało przez wiele pokoleń w Czwartej Erze, aż do ostatecznego zmierzchu rasy krasnoludów w Śródziemiu.

Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day

Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:

• Balrog z Morii i ogniste olbrzymy z Muspelheimu: mitologiczne źródła bitwy na Moście Khazad-dûm
• Zimne smoki Tolkiena i ich germańskie pierwowzory: od Lombardii do Gór Szarych