Kategoria: S

Shelob – Wielki Pająk z Cirith Ungol w Mordorze. Była największą i najpotężniejszą spośród potomstwa Ungolianty, które przetrwało zniszczenie Beleriandu. W Drugiej i Trzeciej Erze Shelob oraz jej liczne potomstwo zamieszkiwały okolice Gór Cienia i Mrocznej Puszczy. Podczas gdy młodsze pająki zajęły rozległe części Mrocznej Puszczy, Shelob pozostała w swojej…

Seregon – roślina rosnąca na szczycie wzgórza Amon Rûdh w Beleriandzie. Była to odporna roślina o ciemnoczerwonych kwiatach, których barwa sprawiała, że nazwa wzgórza („Łyse Wzgórze”) przybierała wygląd zalanego krwią kamienia. W języku sindarińskim seregon oznacza „kamień krwi”. Szczyt Amon Rûdh, porośnięty Seregonem, stał się miejscem wydarzeń związanych z Túrinem…

Shagrat – uruk-hai z Cirith Ungol, kapitan straży Wieży Pajęczej Przełęczy w Mordorze podczas Wojny o Pierścień. W roku 3019 Trzeciej Ery Shagrat dowodził oddziałem orków strzegących przełęczy Cirith Ungol. Wraz ze swoim garnizonem starł się z drużyną orków z Minas Morgul, dowodzoną przez Gorbagga. Spór między oddziałami dotyczył m.in.…

Secondborn – „Drugie Dzieci Ilúvatara”, czyli rasa ludzi w legendarium J.R.R. Tolkiena. Według proroctwa zawartego w Ainulindalë Ilúvatar powołał do istnienia dwa wielkie ludy: Pierworodnych (Quendi, elfy) oraz Drugich, czyli śmiertelnych ludzi. Ludzie obudzili się na Wschodzie Śródziemia wraz z pierwszym wschodem Słońca, po Rozbłysku Gwiazd, gdy elfy już od…

Scatha the Worm – smok z Gór Szarych w legendarium J.R.R. Tolkiena. Był jednym z tzw. Zimnych Smoków, które w drugim tysiącleciu Trzeciej Ery napadły na krasnoludy z tego pasma górskiego. Scatha zgromadził wielkie skarby zrabowane krasnoludom, aż został zabity przez Frama, syna Frumgara, wodza Éothéodów. Skarb Scathy stał się…

Southrons – nazwa nadana przez Dúnedainów i mieszkańców Zachodu ludom południowym, znanym częściej jako Haradrimowie. Przybywali oni z gorących pustyń i lasów południowych krain Śródziemia, zwanych Haradem. Ich społeczeństwa rządzone były przez licznych królów i wodzów, a w Drugiej i Trzeciej Erze wielu z nich uległo wpływowi Saurona i stanęło…

Snowmen (Sind. Lossoth) – lud zamieszkujący północne okolice zatoki Forochel w Trzeciej Erze, potomkowie starożytnego ludu Forodwaithów. W języku wspólnym określano ich mianem Śnieżnych Ludzi z Forochel. Nie byli potęgą militarną, lecz przystosowali się do życia w skrajnie surowym klimacie północnych pustkowi. Znani byli z umiejętności przetrwania w lodzie i…

Swans – ptaki o szczególnym znaczeniu w legendarium Tolkiena, związane zwłaszcza z losem elfów Telerich. W opowieści o Wielkiej Podróży Elfów wspomina się, że gdy Teleri po długim oczekiwaniu na Tol Eressëi budowali flotę statków z pomocą Mai Ossëgo, przybyły do nich wielkie łabędzie posłane przez Ulma, Władcę Wód. Te…

Sindarowie – Szare Elfy, jeden z głównych ludów Eldarów. Wywodzili się z rodu Telerich, który podczas Wielkiej Wędrówki zatrzymał się w Beleriandzie, oczekując na swojego króla Elwë (później znanego jako Elu Thingol). Wraz z nim i jego małżonką, Mają Melianą, Sindarowie stworzyli potężne królestwo Doriath, którego stolicą było Menegroth, „Tysiąc…

Simbelmynë – biały kwiat rosnący w Rohanem, szczególnie na kurhanach królów spoczywających przed Edoras, wzdłuż drogi do Złotej Sali Meduseld. W języku Rohirrimów jego nazwa oznacza „wieczny umysł” lub „niezapomniany”. W quenyi kwiat znany był jako Uilos, co znaczy „wiecznie biały”. Simbelmynë kwitły przez cały rok, przypominając o dawnych władcach…