Kategoria: S

Sea-elves – określenie odnoszące się do Trzeciego Rodu Elfów, Telerich, w legendarium J.R.R. Tolkiena. Ze wszystkich Eldarów to właśnie oni najbardziej umiłowali morze i najdłużej mieszkali na brzegach Belegaeru, Morza Zachodu. Dzięki naukom Ossëgo i Uinen, sług Ulma, stali się pierwszymi budowniczymi statków i żeglarzami. W Nieśmiertelnych Krainach Teleri założyli…

Sauron – Maia z rodu Aulëgo, jeden z najpotężniejszych duchów Śródziemia, w legendarium J.R.R. Tolkiena. Początkowo wierny Aulëmu, uległ Melkorowi i został jego głównym sługą oraz namiestnikiem Angbandu w Pierwszej Erze. Po upadku Morgotha ukrył się, lecz w V wieku Drugiej Ery powrócił jako Annatar, „Dawca Darów”, zwodząc elfickich kowali…

Snaga – termin w Czarnej Mowie oznaczający „niewolnika”. Był używany pogardliwie wśród orków jako określenie słabszych lub niższych rangą osobników. Nazwa ta podkreślała zarówno społeczną hierarchię wśród orków, jak i ich rolę jako sług ciemnych potęg. Imię Snaga nosił także jeden z orków pełniących straż w twierdzy Cirith Ungol podczas…

Smaug Złoty – smok z Ereboru, najpotężniejszy przedstawiciel swego rodzaju w Trzeciej Erze. Był ogromnym ogniowym smokiem o złocistoczerwonej łusce, nietoperzowatych skrzydłach i niemal nieprzenikalnym pancerzu. Jego jedyną słabością pozostawała dolna część brzucha, która przez wieki leżenia na skarbach pokryła się warstwą klejnotów i złota, lecz nie osłaniała całkowicie ciała.…

Snowmane (pol. Śnieżnogrzywa) – koń z rodu Mearas, wierzchowiec króla Théodena z Rohanu podczas Wojny o Pierścień. Był uważany za najwspanialszego konia króla i wiernie towarzyszył mu w bitwach. W 3019 roku Trzeciej Ery niósł Théodena podczas bitwy pod Rogatym Grodem, a następnie na Polach Pelennoru. Tam obaj polegli –…

Skinbark (sind. Fladrif) – ent z Lasu Fangorn, jeden z trzech najstarszych przedstawicieli swego rodzaju, obok Drzewca i Wrzosobrodego. Z wyglądu przypominał brzozę. W czasach wzrostu potęgi Sarumana mieszkał na zachód od Isengardu, gdzie został napadnięty i zraniony przez orków. Od tego czasu schronił się na najwyższych wzgórzach Fangornu i…

Sirion – najważniejsza rzeka Beleriandu, uchodząca deltą do Zatoki Balar. Jej dorzecze obejmowało niemal cały centralny Beleriand na południe od Ered Wethrin i Ered Gorgoroth. Głównymi dopływami Sirionu były Narog i Ginglith w królestwie Nargothrondu oraz Aros, Celon, Esgalduin, Mindeb, Teiglin i Maduin w Doriath. Na północnym odcinku rzeki znajdowała…

Seregon – roślina rosnąca na szczycie wzgórza Amon Rûdh w Beleriandzie. Była to odporna roślina o ciemnoczerwonych kwiatach, których barwa sprawiała, że nazwa wzgórza („Łyse Wzgórze”) przybierała wygląd zalanego krwią kamienia. W języku sindarińskim seregon oznacza „kamień krwi”. Szczyt Amon Rûdh, porośnięty Seregonem, stał się miejscem wydarzeń związanych z Túrinem…

Shagrat – uruk-hai z Cirith Ungol, kapitan straży Wieży Pajęczej Przełęczy w Mordorze podczas Wojny o Pierścień. W roku 3019 Trzeciej Ery Shagrat dowodził oddziałem orków strzegących przełęczy Cirith Ungol. Wraz ze swoim garnizonem starł się z drużyną orków z Minas Morgul, dowodzoną przez Gorbagga. Spór między oddziałami dotyczył m.in.…

Secondborn – „Drugie Dzieci Ilúvatara”, czyli rasa ludzi w legendarium J.R.R. Tolkiena. Według proroctwa zawartego w Ainulindalë Ilúvatar powołał do istnienia dwa wielkie ludy: Pierworodnych (Quendi, elfy) oraz Drugich, czyli śmiertelnych ludzi. Ludzie obudzili się na Wschodzie Śródziemia wraz z pierwszym wschodem Słońca, po Rozbłysku Gwiazd, gdy elfy już od…