Kategoria: P

Phantoms of the Dead Marshes – zjawy pojawiające się w Martwych Bagnach w Trzeciej Erze Słońca. Martwe Bagna rozciągały się pomiędzy Anduiną a Mordorem, na północ od Dagorlad, gdzie pod koniec Drugiej Ery toczyła się Bitwa na Dagorlad podczas Wojny Ostatniego Sojuszu. Tam zginęły niezliczone rzesze Elfów, Ludzi i Orków,…

Petty-dwarves (Noegyth Nibin w języku sindarińskim, „Małe Krasnoludy”) – drobna i wygasła gałąź krasnoludów, która oddzieliła się od swojego ludu na wschód od Gór Błękitnych w nieznanych okolicznościach. Osiedlili się w Beleriandzie jeszcze przed przybyciem Eldarów, szczególnie nad rzeką Narog, w jaskiniach Amon Rûdh i w Nulukkizdîn (późniejszym Nargothrondzie). Gdy…

Púkel-men – kamienne posągi wzniesione przy wejściu do twierdzy Dunharrow w Górach Białych. Przedstawiały skulone, brzuchate postacie o groteskowych twarzach, przypominające Dziki Lud, zwany Wosami. Ich twórcami byli prawdopodobnie dawni mieszkańcy Białych Gór, utożsamiani z przodkami Dunlendingów. Rohirrimowie, którzy zasiedlili te ziemie w późniejszych wiekach Trzeciej Ery, nadali posągom nazwę…

Ponies (kucyki) – zwierzęta powszechnie używane w Śródziemiu przez hobbitów i krasnoludów, którzy ze względu na niski wzrost rzadko dosiadali koni. Służyły przede wszystkim jako zwierzęta juczne, wykorzystywane do transportu towarów, rud i plonów. W historii hobbitów wspominane są kucyki, które towarzyszyły Drużynie Pierścienia w początkowej części wyprawy. Imiona nadał…

Pipe-weed – roślina znana również jako galenas (w języku elfów) lub nicotiana. Do Śródziemia sprowadzili ją Númenorejczycy, pierwotnie ceniona była jedynie za zapach swoich kwiatów. Hobbici z Bree jako pierwsi zaczęli uprawiać ją specjalnie do palenia w fajkach, nadając jej nazwę pipe-weed od najczęstszego zastosowania. Palenie ziela stało się jednym…

Peregrin Took (ur. 2990, zm. po 64 roku Czwartej Ery) – hobbit ze Shire’u, syn Thaina Paladina II. Znany także jako Pippin, był jednym z Czterech Hobbitów uczestniczących w Wojnie o Pierścień. W 3018 roku Trzeciej Ery dołączył do Drużyny Pierścienia jako wierny towarzysz Froda Bagginsa. Po rozpadzie Drużyny został…

Pola Pelennoru – rozległa równina otaczająca Minas Tirith, stolicę Gondoru, w Trzeciej Erze. Nazwa Pelennor oznacza „ogrodzony teren”, co nawiązuje do muru obronnego Rammas Echor, wzniesionego w roku 2594 Trzeciej Ery przez namiestnika Ectheliona II. Mur otaczał całą równinę i chronił znajdujące się tam uprawy oraz wioski dostarczające żywności dla…

Pelargir – miasto i port u ujścia Anduiny do Belegaeru, założone w 2350 roku Drugiej Ery przez Númenorejczyków. Szybko stało się główną przystanią Dúnedainów w Śródziemiu i punktem wypadowym ich żeglugi. Po Upadku Númenoru do Pelargiru przybył Elendil, zanim udał się na północ, by założyć Arnor i Gondor. W X…

Pelóri – najwyższe góry Ardy, wzniesione przez Valarów jako obrona Nieśmiertelnych Krain przed zagrożeniem ze strony Melkora z Utumno. Pasmo to tworzyło rozległy półksiężyc, stanowiąc naturalną granicę Valinoru od północy, wschodu i południa. Nazwa Pelóri oznacza „ogrodzone szczyty”. Już pierwotnie były to najwyższe góry Świata, a po zniszczeniu Drzew Valarów…

Periannath – sindarińskie określenie hobbitów, oznaczające „Małych Ludzi”. Nazwa ta pojawia się w kronikach Trzeciej Ery, zwłaszcza w odniesieniu do wydarzeń Wojny o Pierścień. Choć hobbici byli najmniejszym i niepozornym ludem Śródziemia, odegrali kluczową rolę w zniszczeniu Jedynego Pierścienia i upadku Saurona. Dzięki temu Periannath zostali uwiecznieni w pieśniach elfów…