Kategoria: M

Menegroth („Tysiąc Jaskiń”) – pałac-twierdza i główna siedziba królów Sindarów w Doriath, w Beleriandzie. Został wykuty w skalnych klifach na południowym brzegu rzeki Esgalduin, dopływu Sirionu, a prowadził do niego jedynie kamienny most nad wodami. Była to rezydencja króla Elu Thingola i jego małżonki Meliany, Mai. Budowla powstała dzięki pomocy…

Men – rasa śmiertelnych istot w Śródziemiu, zwana w quenyi Atani („Drugorodni”), w sindarinie Edain, a także Hildor („wyznawcy”). Ludzie obudzili się we wschodniej krainie Hildórien wraz ze Wschodem Słońca. W przeciwieństwie do elfów byli śmiertelni i żyli krócej, jednak rozmnażali się szybciej i w końcu stali się najliczniejszym ludem…

Melkor – jeden z Valarów, znany także jako Morgoth („Mroczny Wróg Świata”). Imię Melkor („Ten, który powstaje w potędze”) nadano mu wśród Ainurów, jednak już podczas Muzyki Ainurów wprowadzał do niej niezgodę, kierowany pychą i pragnieniem władzy. Po zejściu na Ardę obrał za swoje domeny ciemność i zimno, starając się…

Melian – Maia, królowa Doriathu. W Valinorze była duchem służącym w ogrodach Lóriena, gdzie opiekowała się kwitnącymi drzewami i pozostawała w służbie Vány Młodej oraz Estë Uzdrowicielki. W Epoce Gwiazd udała się do Śródziemia, gdzie spotkała Elwë Singollo, Najwyższego Króla Telerich, znanego później jako Thingol. Związek Melian i Thingola zaowocował…

Meduseld – Złota Sala królów Rohanu. Była to wielka sala biesiadna, wzniesiona w 2569 roku Trzeciej Ery przez Brega, drugiego króla Rohirrimów. Meduseld znajdowała się na szczycie wzgórza Edoras, stolicy Rohanu. Jej dach pokryty był złotymi gontami, a wewnątrz znajdował się tron króla, rzeźbione ściany ozdobione gobelinami oraz wysokie, złocone…

Mearas – szlachetna rasa koni w Śródziemiu, uważana za potomków Nahara, rumaka Oromëgo, Jeźdźca Valarów. Były to konie białe lub srebrzystosiwe, niezwykle szybkie, długowieczne i rozumiejące mowę ludzką, choć same nie mówiły. Jeździć na nich mogli jedynie królowie i książęta rodu Eorla. Według podań pierwszy z Mearasów, Felaróf zwany Ojcem…

Minas Tirith (sind. „Wieża Straży”) – miasto-twierdza w Gondorze, stolica królestwa w późnym okresie Trzeciej Ery. W dziejach Śródziemia istniały dwie warownie o tej nazwie. Pierwsza została zbudowana w Pierwszej Erze na wyspie Tol Sirion przez Eldarów, jednak jej historię opisuje się zazwyczaj pod nazwą wyspy. Druga, znacznie bardziej znana,…

Meriadoc Brandybuck – hobbit ze Shire’u, syn Saradoca Brandybucka, Mistrza Bucklandu, urodzony w 2982 roku Trzeciej Ery. W 3018 roku został jednym z czterech hobbickich członków Drużyny Pierścienia. Po rozpadzie Drużyny, Merry wraz z Peregrinem Tukiem dostał się do niewoli orków z Isengardu, lecz obaj zdołali uciec i znaleźli schronienie…

Mîm – ostatni z Noegyth Nibin („Pomniejszych Krasnoludów”), zamieszkujących jaskinie pod wzgórzem Amon Rûdh w Beleriandzie w Pierwszej Erze. W drugiej połowie V wieku wraz z synami, Ibunem i Khîmem, stanowił całą pozostałą populację tego ginącego ludu. W roku 486 Ery Pierwszej został pojmany przez bandę Túrina Turambara i w…

Middle-earth (Śródziemie) – główny kontynent Ardy, stanowiący centralną część świata stworzonego w legendarium J.R.R. Tolkiena. Położony był na wschód od Amanu, zwanego Nieśmiertelnymi Krainami, oddzielonego od Śródziemia przez Belegaer, Wielkie Morze. Śródziemie było miejscem zamieszkania śmiertelnych ras – ludzi, krasnoludów i hobbitów – a także wielu plemion elfów, które pozostały…