Kategoria: FREE

Asëa Aranion („Liść Królów”) – roślina o właściwościach leczniczych, znana wśród ludzi częściej pod nazwą athelas (sind.) lub Królewski Liść (westron). Według tradycji została przywieziona do Śródziemia przez Númenorejczyków i odznaczała się szczególną mocą w rękach prawowitych królów z ich rodu. Zioło posiadało działanie uspokajające i oczyszczające, a w odpowiednich…

Ash Mountains (Ered Lithui – „Góry Popielne”) – pasmo górskie stanowiące północną granicę Mordoru, królestwa Saurona. Razem z Ephel Dúath („Górami Cienia”), które otaczały Mordor od zachodu i południa, tworzyły naturalną barierę w kształcie podkowy, odgradzającą tę krainę od reszty Śródziemia. Pasmo było niemal całkowicie nieprzejezdne; jedyną znaczącą drogę do…

Atanatári („Ojcowie Ludzi”) – określenie używane przez Noldorów wobec pierwszych ludzi, którzy w Pierwszej Erze przybyli ze wschodniego Śródziemia do Beleriandu, gdzie zetknęli się z Noldorami i Sindarami. W sindarinie częściej stosowano nazwę Edain. Atanatári nauczyli się wielu umiejętności od elfów, zwłaszcza od Calaquendi, którzy niedawno wrócili z Amanu. Wpływ…

Amon Lhaw („Wzgórze Ucha”) – jeden z trzech szczytów otaczających jezioro Nen Hithoel na Anduinie. Wraz z przeciwległym Amon Hen („Wzgórzem Oka”) pełnił rolę strażnicy na granicach Gondoru. Trzecim szczytem w tym rejonie była niezdobyta wyspa Tol Brandir (Tindrock). Na szczycie Amon Lhaw znajdował się kamienny tron zwany Siedzibą Słyszenia,…

Amon Rûdh („Łyse Wzgórze”) – wzgórze w Zachodnim Beleriandzie, położone na południe od Lasu Brethil, między rzekami Narog i Sirion. W jego jaskiniach mieszkali ostatni przedstawiciele ludu Noegyth Nibin (Pomniejszych Krasnoludów). W czasach Pierwszej Ery przeżył tam jedynie Mîm wraz z dwoma synami. W późniejszych latach Amon Rûdh stało się…

Amon Uilos („Wzgórze Wiecznie Śnieżnobiałe”) – jedna z nazw Taniquetilu, najwyższej góry w Amanie, w Nieśmiertelnych Krainach. Na jej szczycie wznosił się Ilmarin, siedziba Manwëgo i Vardy. Góra ta, określana czasem mianem „Olimpu Ardy”, była najświętszym miejscem w Amanie i stanowiła centrum władzy Valarów. Źródła: A Tolkien Bestiary by David…

Amroth – elficki król Lothlórien, syn Amdira. Panował od 3434 roku Drugiej Ery do 1981 roku Trzeciej Ery. Jego siedzibą było wzgórze Cerin Amroth, które później stało się miejscem pamięci i miłości elfów. Amroth znany jest przede wszystkim z tragicznej miłości do Nimrodel, elfiej dwórki. W 1981 roku, po przebudzeniu…

Ainur – „Święci”, pierworodne duchy powołane do istnienia przez Eru Ilúvatara z mocy Niezniszczalnego Płomienia. Zamieszkiwali Bezczasowe Sale, gdzie śpiewali przed Ilúvatarem. Wspólny śpiew, zwany Muzyką Ainurów (Ainulindalë), stał się podstawą stworzenia wizji Świata. Z muzyki tej wspartej mocą Ilúvatara, powstało Eä, czyli „Świat, który Jest”, a w jego obrębie…

Alfirin – roślina wspominana w pieśniach elfów Śródziemia. Jej kwiaty przypominały złote dzwonki i rosły na równinach Lebenninu, w pobliżu delty Anduiny. Widok alfirinów, smaganych wiatrami znad morza, budził wśród Eldarów tęsknotę za Zachodem i Nieśmiertelnymi Krainami. Nazwa rośliny pojawia się w jednej z pieśni Szarych Elfów, a w elfickiej…

Almaren – wyspa położona na jeziorze w centrum Śródziemia, będąca pierwszą siedzibą Valarów w Erze Lamp. Było to miejsce harmonii i piękna, gdzie Valarowie zamieszkiwali po ukształtowaniu Świata. Królestwo zostało zniszczone, gdy zbuntowany Vala Melkor obalił Dwie Lampy – Illuin i Ormal – pogrążając Arda w ciemności. Po upadku Almarenu…