Twój przewodnik po śródziemiu
Tol Sirion – wyspa na północnym krańcu rzeki Sirion w Beleriandzie, w Pierwszej Erze. Kontrolowała Przełęcz Sirionu, stanowiąc kluczowy punkt obronny przeciwko Morgothowi. Noldorski książę Finrod Felagund wzniósł na niej fortecę Minas Tirith, mającą strzec przełęczy przed najazdami z północy. Warownia pozostawała bezpieczna do roku 457 Pierwszej Ery, kiedy to…
Tol Eressëa („Samotna Wyspa”) – duża wyspa położona na Wielkim Morzu Belegaer, w Zatoce Eldamar, w pobliżu Nieśmiertelnych Krain. Na początku Pierwszej Ery została wyrwana z dna morza przez Ulma, Władcę Oceanów, i użyta jako pływająca wyspa-okręt, na której przewieziono Vanyarów i Noldorów podczas ich Wielkiej Podróży ze Śródziemia do…
Tom Bombadil – postać z legendarium J.R.R. Tolkiena, zamieszkująca Stary Las w Eriadorze. Hobbici nazywali go Panem Starego Lasu, a elfy znały go jako Iarwain Ben-adar („najstarszy, bez ojca”). Krasnoludy określały go mianem Forn, a ludzie Orald. Jego natura pozostaje nie do końca wyjaśniona. Według niektórych interpretacji był duchem przyrody…
Treebeard (pol. Drzewiec, sind. Fangorn) – najstarszy z żyjących Entów, strażnik Lasu Fangorn w Trzeciej Erze. Był pasterzem drzew (Onodrim), mającym postać czternastostopowego giganta, przypominającego zarazem drzewo i człowieka. Drzewiec nie brał czynnego udziału w sprawach innych ras, aż do czasów Wojny o Pierścień. Spotkanie z hobbitami Meriadokiem Brandybuckiem i…
Torogowie – w legendarium J.R.R. Tolkiena rasa ludożerczych olbrzymów o wielkiej sile, służących Morgothowi podczas wojen w Beleriandzie w Pierwszej Erze. Elfowie nadali im nazwę Torog, która później miała dać początek określeniu „trolle” używanemu w językach Ludzi. Były to istoty brutalne i pozbawione rozumu, uchodzące za pierwowzór trolli znanych z…
Tirion – pierwsze i najwspanialsze miasto Eldarów w Eldamarze, wzniesione w Nieśmiertelnych Krainach przez Vanyarów i Noldorów. Zbudowane zostało na wzgórzu Túna, w Calaciryi (Przełęczy Światła), między Górami Pelóri. Położenie Tirionu umożliwiało elfom życie w blasku Drzew Valarów, a jednocześnie pozwalało spoglądać na morze i gwiazdy świecące nad Ardą poza…
Tinúviel – jedno z imion słowika w językach elfów, tłumaczone jako „dziewica zmierzchu”. Ze wszystkich ptaków jego pieśń była szczególnie umiłowana przez Eldarów, gdyż, podobnie jak oni sami, śpiewał w świetle gwiazd. W tradycji elfów słowik posiadał liczne nazwy: Dúlin („nocny śpiewak”), Tindómerel („córka zmierzchu”), Lómelindë („śpiewaczka zmierzchu”) i Tinúviel.…
Taniquelassë – jedno z wiecznie zielonych, wonnych drzew, które elfy z Tol Eressëi podarowały Númenorejczykom jako dar i błogosławieństwo Valinoru. Jego liście, kwiaty i kora były wysoko cenione ze względu na słodki zapach. Nazwa wskazuje na związek drzewa ze zboczami góry Taniquetil, najwyższego szczytu Ardy i siedziby Manwëgo oraz Vardy…
Tilion – w legendarium J.R.R. Tolkiena Maia, przewodnik Księżyca. Należał niegdyś do orszaku Oromëgo i zwany był Tilionem od Srebrnego Łuku. Po zniszczeniu Dwóch Drzew Valinoru, ostatni kwiat Telperiona został umieszczony w srebrnym naczyniu, które miało stać się Księżycem. Tilion został wybrany, aby prowadzić to światło przez niebiosa. Od pierwszego…
Thuringwethil – w legendarium J.R.R. Tolkiena złowroga Maia, służebnica Morgotha i posłanka Saurona. Jej imię w sindarinie oznacza „Kobietę Cienia”. W Pierwszej Erze przybrała postać olbrzymiego upiornego nietoperza z żelaznymi pazurami i skrzydłami. Latała pomiędzy Tol-in-Gaurhoth (Wyspą Wilkołaków) a Angbandem, przekazując wieści swojemu panu. Po upadku Saurona na wyspie jej…
