Twój przewodnik po śródziemiu
Echoing Mountains (Ered Lómin, „Góry Echa”) – pasmo górskie w północno-zachodnim Beleriandzie, oddzielające pustkowie Lammoth od krainy Hithlum. Nazwę zawdzięczało niezwykłym właściwościom akustycznym: każdy dźwięk powstający na pustkowiu Lammoth wielokrotnie odbijał się i potężniał wśród górskich ścian. To właśnie przez Ered Lómin prowadziła droga do Hithlumu. Pasmo było przecięte od…
Durin II – krasnoludzki król Khazad-dûm w VIII wieku Drugiej Ery. Za jego panowania krasnoludy znacząco rozszerzyły swoje podziemne królestwo, drążąc jaskinie i tunele przez Góry Mgliste od wschodu do zachodu. W tym okresie powstała również Brama Zachodnia (West-gate), która umożliwiła rozwój handlu z elfickimi kowalami z pobliskiego Eregionu. Współpraca…
Durin I – krasnoludzki król Khazad-dûm, najstarszy i pierwszy z Siedmiu Ojców Krasnoludów, stworzonych przez Aulëgo Kowala w Wiekach Ciemności. Założył i władał Khazad-dûm, największym królestwem krasnoludów w Śródziemiu, położonym w Górach Mglistych. Dożył niezwykle sędziwego wieku, przez co nazywano go Durinem Nieśmiertelnym. Imię to wiązało się także z krasnoludzką…
Dunlendingowie – lud wywodzący się od starożytnych mieszkańców żyznych dolin u podnóża Gór Białych, którzy istnieli już w Drugiej Erze, zanim Dúnedainowie założyli królestwa Gondoru i Arnoru. Opisywano ich jako wysokich, ciemnowłosych i o odmiennej kulturze od innych ludów Śródziemia. W czasach późniejszych ich cywilizacja upadła, a większość z nich…
Easterlings – ogólne określenie ludów pochodzących ze wschodnich krain Śródziemia, zwłaszcza z obszaru Rhûn. Początkowo wszyscy Ludzie przebudzili się na Wschodzie, a ci, którzy pozostali w cieniu Morgotha, zostali nazwani Easterlingami. W Pierwszej Erze część z nich przybyła do Beleriandu. Opisywano ich jako ludzi niskich, krzepkich, o śniadej cerze, ciemnych…
East Elves – określenie stosowane wobec elfów, które pozostały we wschodnich krainach Śródziemia po przebudzeniu nad brzegami Cuiviénen. W czasach Ponownego Rozpalenia Gwiazd wszystkie elfy zamieszkiwały Wschód, aż do przybycia Oromëgo, myśliwego Valarów, który wezwał je do Wielkiej Podróży na Zachód, ku Valinorowi. Ci, którzy posłuchali wezwania, stali się Eldarami,…
Eärendil – półelf, zwany Żeglarzem, pogromca smoków i jeden z najważniejszych bohaterów Pierwszej Ery. Syn człowieka Tuora i elfki Idril Celebrindal z Gondolinu, urodzony w 504 roku Pierwszej Ery. Dorastał w przystani Arvernien, gdzie został później jej władcą. Poślubił Elwingę, córkę Diora, wnuczkę Lúthien, dziedziczkę jednego z Silmarili. Miał z…
Dwimmerlaik – określenie używane przez Rohirrimów w Trzeciej Erze Słońca na wszelkie istoty nadprzyrodzone lub budzące lęk, utożsamiane z duchami i złymi mocami. Słowo to stosowano m.in. wobec Upiorów Kurhanów, Umarłych z Dunharrow, duchów z Martwych Bagien oraz przede wszystkim wobec Nazgûli, czyli Upiorów Pierścienia. W przesądach ludowych Rohirrimów pojęcie…
Dragons (Smoki) – najpotężniejsze potwory stworzone przez Morgotha w Angbandzie w Pierwszej Erze. Powstały z ognia i czarnej magii, a ich cechy łączyły ogromną siłę fizyczną, nieprzebity pancerz łusek, niezwykłą bystrość zmysłów oraz przebiegły umysł, skłonny do chciwości, pychy i zdrady. Smoki obdarzone były także mocą hipnotycznego „zaklęcia spojrzenia”, które…
Dorwinion – kraina leżąca na zachodnim brzegu Morza Rhûn, zamieszkana przez ludzi znanych jako Dorwinionowie. Byli oni najbardziej wysuniętym na wschód ludem Północy. Region ten słynął z upraw winorośli i produkcji wyjątkowo mocnych win, które cenili nawet elfowie z Mrocznej Puszczy. Wina dorwiniońskie były sprowadzane na dwór króla Thranduila, a…
