Twój przewodnik po śródziemiu
Eorl Młody – pierwszy król Rohanu, władca w latach 2510–2545 Trzeciej Ery. Był synem Léoda, pana Éothéod, i objął przywództwo swego ludu jeszcze jako młodzieniec, stąd przydomek Młody. Eorl zasłynął ujarzmieniem Felarófa, pierwszego i najwspanialszego z rodu Mearasów, legendarnej rasy koni. W roku 2510 odpowiedział na wezwanie namiestnika Gondoru, Ciriona,…
Éomer – książę Rohanu, bratanek króla Théodena, osiemnasty król Rohanu. Urodził się w 2991 roku Trzeciej Ery. Podobnie jak większość Rohirrimów był wysoki, silny i jasnowłosy. Przed wybuchem Wojny o Pierścień pełnił funkcję marszałka Riddermarku. Z powodu sprzeciwu wobec wpływu doradcy króla, Grímy Smoczego Języka, i przyjaźni z Gandalfem, popadł…
Entwood – prastary las położony u południowych krańców Gór Mglistych, w dolinach Anduiny. Był znany jako Las Entów, gdyż zamieszkiwały go Enty – pradawni pasterze drzew i strażnicy lasów. W czasach Wojny o Pierścień las ten nazywano najczęściej Fangornem (Fangorn Forest), od imienia najstarszego z Entów – Fangorna, zwanego również…
Ents – pradawna rasa istot Śródziemia, zwanych także Pasterzami Drzew. Zrodzeni z myśli Yavanny, Królowej Ziemi, powstali wraz z przebudzeniem elfów w Wielkich Lasach Ardy. Byli strażnikami Olvarów, a ich zadaniem była ochrona lasów przed niszczycielskimi siłami. Entowie przypominali olbrzymów o cechach drzew: mieli masywną sylwetkę, szorstką korę zamiast skóry,…
Eönwë – Maia, herold i chorąży Manwëgo, Najwyższego Króla Valarów. Uważany za najpotężniejszego z Maiarów, słynął ze swej niezrównanej siły w walce. Jego sztandar i trąba były znakami obecności Valarów i ich wojsk. Podczas Wojny Gniewu na końcu Pierwszej Ery Eönwë stanął na czele zastępów Valarów, Maiarów i Eldarów, które…
Fíli – krasnolud z rodu Durina, członek wyprawy Thorina Dębowej Tarczy do Ereboru w 2941 roku Trzeciej Ery. Urodził się w 2859 roku jako starszy syn Dís, córki Thráina II i siostry Thorina. Był bratem Kíliego. Fíli wychował się na wygnaniu w Ered Luin po upadku Ereboru i dorastał pod…
Felaróf – legendarny koń rasy Mearas, uważany za protoplastę wszystkich koni Rohanu. Urodził się w XXVI wieku Trzeciej Ery i był nazywany przez Éothéodów „Mansbane”, gdyż w trakcie próby oswojenia zabił swego pana, lorda Léoda. Syn Léoda, Eorl Młody, oszczędził życie zwierzęcia, a koń w akcie zadośćuczynienia sam poddał się…
Eriador – rozległy obszar w północno-zachodnim Śródziemiu, położony między Ered Luin (Górami Błękitnymi) a Hithaeglirem (Górami Mglistymi). Na północy jego granicę stanowiły Forodwaith, a na południu rzeka Gwathló i Enedwaith. W Pierwszej Erze ziemie te zamieszkiwali Ludzie znajdujący się pod wpływem Morgotha. W Drugiej Erze wiele plemion Eriadoru uległo Sauronowi,…
Estë – jedna z Valier, królowych Valarów, żona Irma, zwanego Lórienem, Pana Snów i Wizji. Jej imię w quenyi oznacza „odpoczynek”. Uznawana była za łagodną i miłosierną uzdrowicielkę, obdarzającą istoty Ardy snem i wytchnieniem. Estë mieszkała w ogrodach Lóriena w Valinorze, na wyspie pośrodku jeziora Lórellin. Spoczywała tam w szarych…
Eldar – pierwotnie imię nadane wszystkim elfom przez Oromëgo, Łowcę Valarów, gdy odkrył ich w Cuiviénen we Wschodnich Krainach Śródziemia podczas Pierwszej Ery Gwiazd. W języku quenya oznacza „Lud Gwiazd”. Początkowo nazwę tę stosowano wobec całej rasy elfów, jednak później przyjęła się ona wyłącznie dla tych, którzy posłuchali wezwania Valarów…
