Twój przewodnik po śródziemiu
Green-elves (Laiquendi) – szczep elfów, który osiedlił się w Ossiriandzie, krainie na południowym wschodzie Beleriandu. Wywodzili się z Nandorów, którzy porzucili Wielką Podróż Eldarów do Valinoru i pozostali w dolinach Anduiny, a następnie część z nich, prowadzona przez Denethora, przybyła do Beleriandu. Nazywano ich Zielonymi Elfami, ponieważ nosili odzienie w…
Half-orcs – mieszańcy ludzi i orków, pojawiający się w Trzeciej Erze Słońca. Powstali w wyniku czarów i eksperymentów Sarumana, który łączył krew Dunlendingów z orkami i Uruk-hai. Byli to rosli, silni wojownicy o ostrych rysach twarzy i bystrych oczach, wykorzystywani przez Sarumana jako elitarni słudzy i strażnicy. Półorkowie odegrali szczególną…
Haladin – drugi z Trzech Rodów Edainów, Ludzi, którzy w Pierwszej Erze Słońca przybyli do Beleriandu i sprzymierzyli się z Eldarami. W odróżnieniu od Bëorian i Hadorian, Haladinowie byli nieliczni, bardziej rozproszeni i żyli w małych wspólnotach. Charakteryzowali się przywiązaniem do lasów i niezależnością. Ich pierwszym wodzem był Haldad, który…
Gwaith-i-Mírdain – bractwo noldorskich kowali i jubilerów w Eregionie podczas Drugiej Ery Słońca. Nazwa w języku sindarińskim oznacza „lud jubilerów”. Bractwo zostało założone w roku 750 D.E., gdy wielu Noldorów pod wodzą Celebrimbora, wnuka Fëanora, opuściło Lindon i osiedliło się w Eregionie (Hollin). Stolicą Gwaith-i-Mírdain było miasto Ost-in-Edhil, położone niedaleko…
Gwaihir the Windlord – najpotężniejszy z Wielkich Orłów pod koniec Trzeciej Ery Słońca, zwany także „Panem Wichru”. Był królem wszystkich ptaków i sprzymierzeńcem Wolnych Ludów, szczególnie elfów i czarodziejów. Według podań, Gwaihir został uleczony przez Gandalfa po otrzymaniu zatrutej rany, co zapoczątkowało ich przyjaźń. W 2941 roku T.E. wraz z…
Gonnhirrim – w języku Sindarów określenie krasnoludów, znaczące „mistrzowie kamienia”. Przydomek ten nadali im Szare Elfy ze względu na niezwykłą biegłość w rzeźbieniu skał i budowaniu podziemnych siedzib. Krasnoludy od najdawniejszych czasów pracowały głęboko w górach, wydobywając metale i klejnoty, a także tworząc rozległe królestwa, takie jak Belegost, Nogrod i…
Gondorczycy – potomkowie Númenorejczyków, którzy założyli Południowe Królestwo Gondoru w 3320 roku Drugiej Ery, gdy Elendil i jego synowie, Isildur i Anárion, uciekli przed zagładą Númenoru. Gondor, ze stolicą w Osgiliath, obejmował w szczytowym okresie ziemie sięgające od rzeki Celebrant po Harnen i od Morza Rhûn po Wielką Anduinę. Królestwo…
Grishnákh – ork z Mordoru, sługa Saurona w Trzeciej Erze Słońca. Podczas Wojny o Pierścień dowodził oddziałem orków, który uczestniczył w zasadzce na Drużynę Pierścienia nad rzeką Anduiną, w wyniku której zginął Boromir z Gondoru. Grishnákh i jego horda uprowadzili hobbitów Meriadoca Brandybucka i Peregrina Tooka, podejrzewając, że mogą oni…
Glaurung – pierwszy i najpotężniejszy z ognistych smoków (Urulóki), zwany Ojcem Smoków, stworzony przez Morgotha w Angbandzie. Po raz pierwszy pojawił się w 260 roku Pierwszej Ery Słońca, lecz zbyt wcześnie wypuszczony został odparty przez wojska Noldorów. Przez następne stulecia dorastał w Angbandzie, aż w 455 roku poprowadził natarcie w…
Glamhoth – określenie nadane przez Sindarów orkom, gdy po raz pierwszy pojawili się oni w Beleriandzie w czasach Gwiezdnego Światła. Szare Elfy nie znały wówczas natury tych istot, ale natychmiast rozpoznały ich złowrogi charakter. Nazwali ich Glamhoth, co oznacza „hałaśliwa horda”, odnosząc się do wrzasków bojowych orków oraz złowieszczego huku…
