Twój przewodnik po śródziemiu
Hornburg – twierdza Rohanu, wzniesiona przez Gondorczyków w pierwszym tysiącleciu Trzeciej Ery na Skale Rogu w Helmowym Jarze, w Górach Białych. Stanowiła centralny element systemu obronnego doliny, który obejmował także Głębinowy Mur oraz jaskinię Aglarond, zwaną „Lśniącymi Jaskiniami”. W 2758 roku król Helm Młotoręki wraz ze swoim ludem bronił Hornburga…
Holbytlan – określenie hobbitów w języku Rohirrimów, oznaczające dosłownie „mieszkańców nor”. Pochodzenie tego miana odnotowano w Czerwonej Księdze Marchii Zachodniej, gdzie wyjaśniono, że z czasem słowo to przekształciło się w znaną nazwę hobbit. Termin odzwierciedla podstawowy rys hobbickiej kultury – upodobanie do życia w podziemnych siedzibach zwanych norami. Źródła: A…
Kûd-dûkan – określenie hobbitów w języku Rohirrimów, oznaczające dosłownie „mieszkańców nor”. Uważa się, że od tego terminu wywodzi się hobbickie słowo Kuduk, które w drugiej połowie Trzeciej Ery było w powszechnym użyciu zarówno w Shire, jak i w Bree. Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by…
Iron Hills – pasmo wzgórz na wschód od Rhovanionu, znane jako siedziba krasnoludów z rodu Durina. Po klęskach zadanych przez smoki w Górach Szarych, część ludu krasnoludów pod wodzą Gróra, syna Dáin[a] I, osiedliła się w Żelaznych Wzgórzach w roku 2590 Trzeciej Ery. Krasnoludy z Żelaznych Wzgórz odegrały kluczową rolę…
Ingwë – Najwyższy Król elfów, władca Vanyarów, pierwszego z trzech plemion Eldarów, które podjęły Wielką Podróż do Amanu. Vanyarowie, prowadzeni przez Ingwëgo, jako pierwsi przybyli do Eldamaru, a następnie osiedlili się w Valinorze, u stóp świętej góry Taniquetil, siedziby Manwëgo. Ingwë był najbardziej umiłowany przez Władcę Ardy, dlatego stał się…
Iron Mountains (Ered Engrin) – łańcuch górski w północnym Śródziemiu, wzniesiony przez Melkora w Erze Lamp. Potężne, skute lodem i śniegiem pasmo stanowiło północną barierę jego królestwa. We wschodniej części Gór Żelaznych znajdowała się główna twierdza Melkora, Utumno, a na zachodzie – Angband, rozbudowana w Erze Ciemności i pełniąca rolę…
Helcar – Morze Wewnętrzne położone na dalekim północnym wschodzie kontynentu Śródziemia, istniejące w najdawniejszych czasach Ardy. Wznosił się tam niegdyś potężny północny filar jednej z Lamp Valarów, którego światło rozjaśniało świat w Pierwszej Erze przed powstaniem Słońca i Księżyca. Po zniszczeniu Lamp przez Melkora, a następnie ponownym rozpłomienieniu gwiazd przez…
Harfootowie – najliczniejszy i najbardziej charakterystyczny szczep hobbitów. Byli najmniejsi wzrostem spośród niziołków, o orzechowobrązowej skórze i ciemnych włosach. Wyróżniali się zamiłowaniem do życia w norach i na zboczach wzgórz, a także przyjaznym stosunkiem do krasnoludów, z którymi często utrzymywali kontakty handlowe. Około roku 1050 Trzeciej Ery Harfootowie jako pierwsi…
Helcaraxë (Miażdżący Lód) – lodowa cieśnina na dalekiej północy, oddzielająca Aman od Śródziemia aż do Zmiany Świata pod koniec Drugiej Ery. Było to morze pełne kry, gór lodowych i wiecznych śniegów, którego przejście stanowiło ogromne niebezpieczeństwo. Po zniszczeniu Dwóch Drzew Valinoru i kradzieży Silmarili, Melkor i Ungolianta przedostali się do…
Imrahil – książę z rodu Númenorejczyków z Dol Amroth, jednej z najpotężniejszych i najstarszych linii szlacheckich Gondoru. W jego żyłach płynęła krew Dúnedainów oraz Elfów – tradycja głosiła, że jego przodkowie pochodzili od elfki Mithrellas, towarzyszki Nimrodel. Podczas Wojny o Pierścień Imrahil wyróżnił się jako znakomity dowódca i rycerz. Walczył…
