Twój przewodnik po śródziemiu
Númenóreans (Númenorejczycy) – lud ludzi wywodzących się z Edainów, sprzymierzeńców elfów w wojnach z Morgothem podczas Pierwszej Ery. Po Wojnie Gniewu Valarowie nagrodzili ich wyspą Númenorem (Elenna, Andor, Westernesse), leżącą pośrodku Belegaeru, oraz darem długowieczności i wielkich zdolności umysłu i ciała. Pierwszym królem Númenoru został Elros Tar-Minyatur, brat Elronda, którego…
Nandor – odłam Telerich, trzeciego i najliczniejszego rodu elfów, którzy podjęli Wielką Podróż ku Valinorowi. Gdy Teleri dotarli do doliny Anduiny, część z nich, prowadzona przez Lenwëgo, nie odważyła się przekroczyć Gór Mglistych i skierowała się na południe. Elfy te nazwano Nandorami („ci, którzy zawrócili”). Nandorowie byli ludem leśnym, biegłym…
Nahar – biały koń Oromëgo, należącego do Valarów. Uważany za pierwszego stworzonego konia i protoplastę wszystkich koni w Ardzie. Nahar był ogromny, o srebrzystej grzywie i ogonie, które lśniły w ciemności. Oromë dosiadał go podczas swoich wypraw po Śródziemiu w Erze Ciemności i w Epoce Gwiazd. Na grzbiecie Nahara Oromë…
Mûmakil – olbrzymie zwierzęta zamieszkujące południowe krainy Haradu w Trzeciej Erze. Uważano je za przodków słoni znanych we współczesnym świecie, choć były od nich znacznie większe i potężniejsze. Podczas Wojny o Pierścień Haradrimowie sprowadzili Mûmakile na północ, by walczyć w szeregach armii Saurona przeciwko Gondorowi. Zwierzęta te były wykorzystywane jako…
Mount Doom (Orodruin, „Góra Czerwonego Płomienia”), znana również jako Góra Przeznaczenia – wulkan w Mordorze, wznoszący się pośrodku płaskowyżu Gorgoroth. Była miejscem o wyjątkowym znaczeniu w historii Śródziemia, gdyż to w jej ogniu Sauron wykuł Jedyny Pierścień w roku 1600 Drugiej Ery. Orodruin była dla Władcy Ciemności źródłem mocy –…
Moriquendi („Mroczne Elfy”) – określenie w języku quenyi, odnoszące się do wszystkich elfów, które nie ujrzały światła Dwóch Drzew w Valinorze i nie przybyły do Nieśmiertelnych Krain podczas Wielkiej Wędrówki. Były one przeciwstawiane Calaquendi („Elfom Światła”), czyli tym, którzy zamieszkali w Amanie. Do Moriquendich zaliczano m.in. Avarich (tych, którzy nigdy…
Neldoreth – buk, jedno z najbardziej cenionych drzew rosnących w Śródziemiu. Według tradycji elfów przypominał swoim blaskiem Złote Drzewo Laurelin z Valinoru. Najsłynniejszy las bukowy znajdował się w Beleriandzie i nosił nazwę Taur-na-Neldor („Las Neldorethu”); uchodził on za najpiękniejszy las królestwa Doriathu. W Menegroth, „Tysiącu Jaskiń”, krasnoludowie wyrzeźbili kolumny wzorowane…
Neekerbreekers – owady zamieszkujące Bagna Midgewater w północnym Eriadorze. Były to stworzenia podobne do świerszczy, których charakterystyczny, powtarzający się dźwięk („neek-breek, neek-breek”) stanowił dla podróżnych źródło uciążliwości. Nazwa pochodzi z języka hobbitów, którzy szczególnie skarżyli się na ich obecność podczas wędrówek przez bagna. Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day,…
Nazgûl (z czarnej mowy: „Upiory Pierścienia”) – dziewięciu upiornych sług Saurona, dawniej ludzkich królów i czarodziejów, którzy otrzymali od niego dziewięć Pierścieni Władzy. Moc Jedynego Pierścienia uczyniła ich nieśmiertelnymi, lecz pozbawiła cielesnej postaci, skazując na wieczne widmo pod władzą Saurona. Nazgûle po raz pierwszy pojawiły się w Drugiej Erze i…
Naugrim (quenya: „karłowaci ludzie”) – nazwa nadana krasnoludom przez Eldarów w Epoce Gwiazd. Termin ten odnosił się do ich niskiego wzrostu i odmiennej fizjonomii, które elfy uważały za nieatrakcyjne. Naugrimowie pojawili się w Beleriandzie, przybywając przez Ered Luin, i szybko nawiązali kontakty handlowe z Sindarami. Choć obie rasy łączyła wymiana…
