Twój przewodnik po śródziemiu
Barad-dûr („Mroczna Wieża”, ork. Lugbúrz) – twierdza Saurona w Mordorze, wzniesiona po pierwszym tysiącleciu Drugiej Ery dzięki mocy Jedynego Pierścienia. Była największą i najpotężniejszą warownią Śródziemia w Drugiej i Trzeciej Erze, stanowiąc centrum imperium Władcy Ciemności. W latach 3434–3441 Drugiej Ery została oblężona przez siły Ostatniego Sojuszu Elfów i Ludzi.…
Balrogowie (quenya: Valaraukar, „Duchy Potęgi”) – potężne duchy z rodu Maiarów, które w zamierzchłych czasach uległy wpływowi Morgotha i stały się jego najstraszliwszymi demonami. Pod względem mocy przewyższały je jedynie smoki. Balrogowie przybierali postać humanoidalnych istot spowitych w ogień i cień. Ich znakiem rozpoznawczym były płonące grzywy i ciała otoczone…
Bag End – słynna nora hobbicka w Hobbitonie, w Shire, położona na końcu Bagshot Row. Uważana była za jedną z najokazalszych siedzib hobbitów. Została zbudowana w XXVIII wieku Trzeciej Ery przez Bunga Bagginsa, a następnie była domem trzech pokoleń rodu Bagginsów: Bunga, Bilba i Froda. W 3018 roku Frodo sprzedał…
Angmar – królestwo Czarownika z Angmaru, utworzone w 1300 roku Trzeciej Ery w północnej części Gór Mglistych, ze stolicą w Carn Dûm. Jego mieszkańcami byli głównie orkowie i dzicy ludzie z Ettenmoors, podporządkowani władzy swego pana. Władcą Angmaru był Król Czarownic, przywódca Nazgûli i najpotężniejszy sługa Saurona. Przez blisko siedem…
Apanónar („Ci, którzy przyszli później”) – elficka nazwa ludzi, drugiej z ras Dzieci Ilúvatara. Narodzili się w krainie Hildórien, we wschodnim Śródziemiu, gdy po raz pierwszy wzeszło Słońce. Określenie to podkreśla, że ludzie pojawili się na Ardzie później niż Pierworodni – elfy. Wcześniej świat zamieszkiwały już inne rasy: krasnoludy, entowie,…
Aragorn I – piąty z szesnastu Wodzów Dúnedainów w Arnorze, potomek królów Arthedainu. Urząd ten powstał po upadku Północnego Królestwa, zniszczonego przez Czarownika z Angmaru w 1974 roku Trzeciej Ery. Aragorn I objął przywództwo w 2319 roku Trzeciej Ery. Niewiele wiadomo o jego panowaniu; po ośmiu latach został zabity przez…
Aragorn II Elessar (2931 T.E.–120 C.E.) – szesnasty i ostatni z Wodzów Dúnedainów w Arnorze, a następnie król Zjednoczonego Królestwa Arnoru i Gondoru. Syn Arathorna II i Gilraeny, potomek królów Arthedainu, wychowany został w Rivendell przez Elronda Półelfa. W młodości podróżował po Śródziemiu, walcząc u boku różnych ludów i przyjmując…
Aratar („Wywyższeni”) – ośmiu najpotężniejszych spośród Valarów, których moc przewyższała wszystkich pozostałych mieszkańców Amanu. Do grona Aratarów należą: Manwë i Varda, władający na szczycie Taniquetilu w pałacu Ilmarin; Ulmo, pan wszystkich wód; Aulë, kowal i twórca materii; Yavanna, dawczyni owoców; Mandos (Námo), strażnik losów i umarłych; jego siostra Nienna, pani…
Arda – w języku quenyi nazwa całego świata stworzonego przez Ilúvatara i ukształtowanego przez Valarów. Obejmuje zarówno krainy śmiertelnych (Śródziemie), jak i Nieśmiertelne Krainy (Aman). W szerszym ujęciu Arda stanowi część Eä – całego Wszechświata powołanego do istnienia w Muzyce Ainurów. W jej granicach rozgrywają się wszystkie opowieści opisane przez…
Balchoth – lud wschodni (Easterlingowie), żyjący w Rhovanionie w Trzeciej Erze. Byli dzikim i wojowniczym plemieniem, które pod wpływem Saurona, działającego wówczas z Dol Guldur w Mrocznej Puszczy, wielokrotnie najeżdżało ziemie Gondoru. W 2510 roku Balchothowie przekroczyli Anduinę na łodziach i wtargnęli do prowincji Calenardhon, pustosząc ją i mordując mieszkańców.…
