Twój przewodnik po śródziemiu
Czarni Númenorejczycy (Black Númenóreans) – potomkowie mieszkańców Númenoru, którzy przed Upadkiem Númenoru (3319 r. Drugiej Ery) osiedlili się w południowych wybrzeżach Śródziemia i pozostali wierni Sauronowi. W przeciwieństwie do Elendilich – Przyjaciół Elfów – odrzucili dawne tradycje Númenoru i stali się zaciekłymi wrogami Eldarów i Dúnedainów z Arnoru i Gondoru.…
Bilbo Baggins – hobbit ze Shire’u, urodzony w 2890 roku Trzeciej Ery, mieszkaniec nory Bag End w Hobbitonie. W 2941 roku, za sprawą czarodzieja Gandalfa, dołączył do wyprawy Thorinai Dębowej Tarczy i jego kompanii krasnoludów do Ereboru. Dzięki sprytowi i odwadze odegrał kluczową rolę w odzyskaniu Samotnej Góry oraz w…
Big Folk („Wielcy Ludzie”) – określenie używane przez hobbitów wobec ludzi wszystkich narodów Śródziemia. Termin ten odzwierciedlał kontrast między niewielkim wzrostem hobbitów a posturą ludzi, ale także ich dystans wobec spraw większych ludów. Choć hobbitom zdarzało się stykać z ludźmi w handlu i podróżach, zwykle uważali ich za hałaśliwych, gwałtownych…
Balin (2763–2994 T.E.) – krasnolud z rodu Durina, członek Kompanii Thorina Dębowej Tarczy podczas wyprawy do Ereboru w 2941 roku. Urodził się w Królestwie pod Górą, lecz w 2770 roku wraz z innymi krasnoludami został wypędzony przez smoka Smauga. Brał udział w Wojnie Krasnoludów z Orkami (2793–2799), a w 2841…
Banakil – jedna z dawnych nazw hobbitów, stosowana w źródłach Trzeciej Ery. Po raz pierwszy wspominano o nich w dolinach Anduiny, na wschód od Gór Mglistych, około pierwszego tysiąclecia tej ery. Byli ludem niskiego wzrostu, mniejszym od krasnoludów, nieufnym wobec innych ras i prowadzącym spokojny tryb życia. Pochodzenie hobbitów pozostaje…
Atani („Drugorodni”) – ogólna nazwa ludzi w języku quenyi, przeciwstawiana elfom – Eldarom, czyli Pierworodnym. Termin odnosił się do całej rasy śmiertelników, którzy pojawili się we wschodnim Śródziemiu w czasie Pierwszej Ery, po wschodzie Słońca. Noldorowie stosowali to miano także w odniesieniu do Trzech Domów ludzi, którzy przybyli do Beleriandu…
Athelas (sind.), znany także jako Asëa Aranion w quenyi („Liść Królów”) oraz Królewski Liść w języku westron – roślina o właściwościach leczniczych, sprowadzona do Śródziemia przez Númenorejczyków. W tradycji elfów i ludzi otaczała ją legenda, że jej pełna moc objawia się jedynie w rękach prawowitych dziedziców królów Númenoru. Na przestrzeni…
Azog – wódz orków z Morii w Trzeciej Erze. Był jednym z najpotężniejszych i najbardziej bezwzględnych orków swego czasu, znanym z brutalności i okrucieństwa. W 2790 roku Trzeciej Ery pojmał i zamordował krasnoludzkiego króla Thróra, którego ciało następnie okaleczył, co stało się bezpośrednią przyczyną Wojny Krasnoludów z Orkami. Przez następne…
Bardowie (Bardings) – ludzie z królestwa Dale u podnóża Ereboru, potomkowie dawnych mieszkańców miasta zniszczonego przez smoka Smauga w 2770 roku Trzeciej Ery. Przez niemal dwa stulecia żyli na wygnaniu w Esgaroth, aż do wydarzeń 2941 roku, kiedy Bard Łucznik zabił Smauga i poprowadził swój lud do odzyskania ojczyzny. Dzięki…
Bard Łucznik (Bard the Bowman, zm. 2977 T.E.) – człowiek z Esgaroth, potomek Giriona, ostatniego pana Dale przed zniszczeniem miasta przez smoka Smauga. Był znany jako wybitny łucznik, ponury i poważny w charakterze. W 2941 roku Trzeciej Ery, podczas ataku Smauga na Esgaroth, Bard zabił smoka czarną strzałą, trafiając w…
