Kategoria: ENCYKLOPEDIA

Ekkaia – w mitologii Tolkiena Morze Okrążające, które otaczało Ardę od jej stworzenia. Był to rozległy ocean, opływający wszystkie krainy świata: od Wrót Nocy na zachodzie, poprzez lodowe obszary północne, dalej wzdłuż najdalszego wschodu aż do Bram Poranka, i z powrotem ku południu oraz zachodowi. Ekkaia stanowiła granicę pomiędzy Ardą…

Eglath – w języku sindarińskim „Porzuceni”, określenie używane wobec części ludu Telerich, którzy podczas Wielkiej Podróży Elfów w Wieku Gwiazd pozostali w Beleriandzie, nie podążając dalej na Zachód. Powodem ich zatrzymania była utrata króla Elwëgo Singollo, który w Lesie Nan Elmoth zapadł w czar Meliany, Mai. Choć poszukiwali go przez…

Edhil – określenie w języku sindarińskim, oznaczające „Elfy” (liczba mnoga od Edhel). Termin ten był używany przez Sindarów na określenie całego ludu elfów, niezależnie od ich szczepu czy miejsca zamieszkania. Pojawia się m.in. w nazwach geograficznych, takich jak Hollin (Eregion), znane także jako Eregion Edhil, czyli „Kraj Elfów”. Źródła: A…

Edoras – stolica królestwa Rohanu przez ostatnie pięć stuleci Trzeciej Ery. Miasto zostało zbudowane w XXVI wieku tej ery przez królów Eorla i jego syna Brego u podnóża Gór Białych. Nazwa Edoras jest tłumaczeniem słowa rohirrimskiego oznaczającego „dwory”, gdyż była to siedziba królów Rohanu. Na wzgórzu, otoczonym palisadą i wałem…

Engwar – jedno z elfickich określeń ludzi, używane głównie przez Avarich. Termin ten w języku quenyi oznacza „chorowity” i został nadany z powodu śmiertelności oraz podatności ludzi na cierpienia, choroby i starość, których elfy same nie doświadczały. Kiedy Pierworodni spotkali Ludzi po ich przebudzeniu, byli zdumieni ich kruchością i krótkowiecznością.…

Elendili – „Wierni”, stronnictwo Númenorejczyków lojalnych wobec Valarów i przyjaznych elfom, w przeciwieństwie do tzw. Królewskiego Stronnictwa, które odwróciło się od dawnych więzi z Eldarami. W „Akallabêth” opisano, jak w czasie Upadku Númenoru (3319 rok Drugiej Ery) Elendili uniknęli zagłady, gdyż na dziewięciu statkach pod wodzą Elendila Wysokiego i jego…

Elendil – Dúnedain, pierwszy Najwyższy Król Arnoru i Gondoru, zwany także Elendilem Wysokim. Urodził się w Númenorze jako książę Andúnië. Po Upadku Númenoru (3319 rok Drugiej Ery) wraz z synami, Isildurem i Anárionem, ocalał na dziewięciu statkach, które dopłynęły do wybrzeży Śródziemia. Elendil osiadł w północnym królestwie Arnoru, gdzie sprawował…

Elwing – elfia księżniczka z Doriathu, znana również jako Elwing Biała. Była córką króla Diora, wnuka Thingola i Lúthien, oraz królowej Nimloth. Po drugim splądrowaniu Menegrothu przez Noldorów w roku 509 Pierwszej Ery Elwing ocalała jako jedyna z najbliższej rodziny i zabrała ze sobą Silmaril odziedziczony po ojcu. Schroniła się…

Elwë Singollo (Thingol) – elficki król Telerich, znany także jako Król Szary Płaszcz. Był jednym z trzech wielkich przywódców elfów, którzy poprowadzili swój lud w Wielką Podróż z Cuiviénen do Nieśmiertelnych Krain. Podczas tej wędrówki Elwë zatrzymał się w lesie Nan Elmoth, gdzie spotkał i pokochał Melianę, Maję z Dworu…

Elves (Quendi) – Pierworodni, czyli pierwsza rasa rozumna w Ardzie, dzieci Ilúvatara obudzone przy jeziorze Cuiviénen w czasie, gdy Varda rozpaliła gwiazdy. Sami siebie nazywali Quendi („mówiący”), ponieważ jako pierwsi w Śródziemiu posługiwali się mową. Elfy były nieśmiertelne, odporne na choroby i starość, choć mogły zginąć od ognia, stali lub…