Twój przewodnik po śródziemiu
Helcar – Morze Wewnętrzne położone na dalekim północnym wschodzie kontynentu Śródziemia, istniejące w najdawniejszych czasach Ardy. Wznosił się tam niegdyś potężny północny filar jednej z Lamp Valarów, którego światło rozjaśniało świat w Pierwszej Erze przed powstaniem Słońca i Księżyca. Po zniszczeniu Lamp przez Melkora, a następnie ponownym rozpłomienieniu gwiazd przez…
Harfootowie – najliczniejszy i najbardziej charakterystyczny szczep hobbitów. Byli najmniejsi wzrostem spośród niziołków, o orzechowobrązowej skórze i ciemnych włosach. Wyróżniali się zamiłowaniem do życia w norach i na zboczach wzgórz, a także przyjaznym stosunkiem do krasnoludów, z którymi często utrzymywali kontakty handlowe. Około roku 1050 Trzeciej Ery Harfootowie jako pierwsi…
Helcaraxë (Miażdżący Lód) – lodowa cieśnina na dalekiej północy, oddzielająca Aman od Śródziemia aż do Zmiany Świata pod koniec Drugiej Ery. Było to morze pełne kry, gór lodowych i wiecznych śniegów, którego przejście stanowiło ogromne niebezpieczeństwo. Po zniszczeniu Dwóch Drzew Valinoru i kradzieży Silmarili, Melkor i Ungolianta przedostali się do…
Imrahil – książę z rodu Númenorejczyków z Dol Amroth, jednej z najpotężniejszych i najstarszych linii szlacheckich Gondoru. W jego żyłach płynęła krew Dúnedainów oraz Elfów – tradycja głosiła, że jego przodkowie pochodzili od elfki Mithrellas, towarzyszki Nimrodel. Podczas Wojny o Pierścień Imrahil wyróżnił się jako znakomity dowódca i rycerz. Walczył…
Istari – zakon pięciu czarodziejów (Maia), wysłanych do Śródziemia z Nieśmiertelnych Krain około roku 1000 Trzeciej Ery. Przybyli do Szarych Przystani na statku Círdana i występowali w postaci sędziwych mężów z brodami, w płaszczach różnych barw i z laskami, będącymi znakami ich urzędu. Ich zadaniem było wspieranie Wolnych Ludów w…
Isildur – książę Númenoru, syn Elendila i starszy brat Anáriona, władca Ithilienu i król Gondoru z rodu Dúnedainów. Urodził się w Númenorze, a w roku 3319 Drugiej Ery wraz z ojcem, bratem i ich zwolennikami uciekł przed Upadkiem wyspy do Śródziemia. Isildur i Anárion założyli na południu królestwo Gondoru, wznosząc…
Isengard – strategiczna twierdza na południowym krańcu Gór Mglistych, w pobliżu źródeł rzeki Iseny, górująca nad Przełęczą Rohanu i Brodami na Isenie. Powstała na początku Trzeciej Ery jako warownia Gondoru. Jej główną obronę stanowił potężny, kamienny mur pierścieniowy otaczający równinę, od którego pochodzi nazwa Isengard („żelazne ogrodzenie”). W centrum twierdzy…
Iron Hills – pasmo wzgórz na wschód od Rhovanionu, znane jako siedziba krasnoludów z rodu Durina. Po klęskach zadanych przez smoki w Górach Szarych, część ludu krasnoludów pod wodzą Gróra, syna Dáin[a] I, osiedliła się w Żelaznych Wzgórzach w roku 2590 Trzeciej Ery. Krasnoludy z Żelaznych Wzgórz odegrały kluczową rolę…
Ingwë – Najwyższy Król elfów, władca Vanyarów, pierwszego z trzech plemion Eldarów, które podjęły Wielką Podróż do Amanu. Vanyarowie, prowadzeni przez Ingwëgo, jako pierwsi przybyli do Eldamaru, a następnie osiedlili się w Valinorze, u stóp świętej góry Taniquetil, siedziby Manwëgo. Ingwë był najbardziej umiłowany przez Władcę Ardy, dlatego stał się…
Iron Mountains (Ered Engrin) – łańcuch górski w północnym Śródziemiu, wzniesiony przez Melkora w Erze Lamp. Potężne, skute lodem i śniegiem pasmo stanowiło północną barierę jego królestwa. We wschodniej części Gór Żelaznych znajdowała się główna twierdza Melkora, Utumno, a na zachodzie – Angband, rozbudowana w Erze Ciemności i pełniąca rolę…
