Kategoria: D

Drúedain (Drúath) – prymitywny lud ludzi zamieszkujący lasy Śródziemia. W języku sindarińskim ich nazwa brzmiała Drúedain lub Drúath, natomiast Haladinowie nazywali ich Drûgami, Rohirrimowie – Róginami, a orkowie określali ich mianem Oghor-hai. W Trzeciej Erze byli znani również jako Wosowie (Woses). Byli niskiego wzrostu, krępi i niezwykle wytrzymali, o osobliwym…

Drúadan Forest – starożytny las w Gondorze, położony około trzydziestu mil na północny zachód od Minas Tirith, w pobliżu gór Ered Nimrais. Jego mieszkańcami byli Drúedainowie, znani w Trzeciej Erze także jako Wozowie (Woses). Nazwa „Drúadan” wywodzi się z elfickiego określenia tego ludu, które w późniejszych czasach zostało zniekształcone i…

Dunharrow – starożytna górska twierdza-schronienie w krainie Rohan, położona w dolinie Harrowdale u stóp Dwimorbergu w Górach Białych. Dostęp do niej prowadził krętą, serpentynową drogą wzdłuż stromych klifów, strzeżoną przez rzędy wielkich, okrągłych kamieni w kształcie postaci ludzkich. Na szczycie znajdowała się rozległa, dobrze nawodniona alpejska równina, mogąca pomieścić obóz…

Dagorlad – rozległa, bezdrzewna równina położona na północ od Czarnej Bramy (Morannon), u wrót Mordoru, i na południe od nawiedzonych Martwych Bagien. W języku sindarińskim nazwa oznacza „równinę bitewną”. W roku 3434 Drugiej Ery była miejscem wielkiej bitwy, znanej jako Bitwa na Dagorlad, w której armie Ostatniego Sojuszu Elfów i…

Denethor II – namiestnik Gondoru z rodu Dúnedainów, syn Ectheliona II. Panował w latach 2984–3019 Trzeciej Ery jako dwudziesty szósty i ostatni namiestnik królestwa. W 2976 roku poślubił Finduilas, córkę księcia Dol Amroth, z którą miał dwóch synów: Boromira i Faramira. Po jej śmierci w 2988 roku Denethor stał się…

Denethor I – dziesiąty namiestnik Gondoru z rodu Dúnedainów. Sprawował urząd od 2435 do 2477 roku Trzeciej Ery. Za jego rządów Sauron sprowadził do walki nową rasę orków – Uruk-hai – którzy w 2475 roku najechali Ithilien i zdobyli Osgiliath. Syn namiestnika, Boromir (ojciec Denethora II), poprowadził armię Gondoru, odbił…

Deep Elves – nazwa używana w tradycji ludzkiej na określenie Noldorów, jednego z trzech plemion Eldarów. Miano to nawiązuje do ich głębokiej wiedzy i mistrzostwa w sztuce rzemiosła, którego uczył ich w Valinorze Vala Aulë, zwany Kowalem. Noldorowie jako pierwsi spośród elfów zaczęli wydobywać kamień i metale w górach, tworzyć…

Dead Men of Dunharrow – duchy znane także jako Umarli z Dunharrow lub Ludzie z Białych Gór. Byli to dawni mieszkańcy górskich krain na południu Rohanu, którzy w Drugiej Erze złożyli przysięgę wierności Isildurowi, królowi Dúnedainów. Gdy jednak podczas wojny z Sauronem odmówili stawienia się do walki, zostali przeklęci: po…

Dáin I (ur. 2440, zm. 2589 Trzeciej Ery) – krasnoludzki król Gór Szarych z rodu Durina. Objął tron w roku 2585 Trzeciej Ery, dziedzicząc władzę nad potężnym i bogatym królestwem krasnoludów w tej części północy. Za jego panowania na Góry Szare spadło zagrożenie ze strony smoków, które przybyły z dzikich…

Dead Marshes – Martwe Bagna, rozległe mokradła na północny zachód od Mordoru, pomiędzy równiną Dagorlad a bagnami Anduiny w okolicach wodospadów Rauros. Powstały w wyniku rozszerzenia się mokradeł w ciągu Trzeciej Ery, które stopniowo pochłaniały pola bitewne, gdzie spoczywały niezliczone ciała poległych ludzi i elfów z bitwy na Dagorlad (3434…