Kategoria: B

Bifur – krasnolud z rodu Durina, członek kompanii Thorinai Dębowej Tarczy podczas wyprawy do Ereboru w 2941 roku Trzeciej Ery. Wraz z braćmi Bomburem i Bofurem dołączył do wyprawy zorganizowanej przez Gandalfa i Thorina. Bifur uczestniczył w podróży przez dzikie krainy Śródziemia, w oblężeniu Samotnej Góry oraz w wydarzeniach prowadzących…

Czarni Jeźdźcy (Black Riders) – jedno z określeń Nazgûli, dziewięciu upiorów pierścienia, najpotężniejszych sług Saurona. Byli to dawniej ludzie, władcy i czarownicy, którym w Drugiej Erze zostały dane Dziewięć Pierścieni Władzy. Moc pierścieni stopniowo podporządkowała ich całkowicie Sauronowi, czyniąc nieśmiertelnymi, ale pozbawionymi własnej woli. W Trzeciej Erze występowali najczęściej jako…

Czarni Númenorejczycy (Black Númenóreans) – potomkowie mieszkańców Númenoru, którzy przed Upadkiem Númenoru (3319 r. Drugiej Ery) osiedlili się w południowych wybrzeżach Śródziemia i pozostali wierni Sauronowi. W przeciwieństwie do Elendilich – Przyjaciół Elfów – odrzucili dawne tradycje Númenoru i stali się zaciekłymi wrogami Eldarów i Dúnedainów z Arnoru i Gondoru.…

Bilbo Baggins – hobbit ze Shire’u, urodzony w 2890 roku Trzeciej Ery, mieszkaniec nory Bag End w Hobbitonie. W 2941 roku, za sprawą czarodzieja Gandalfa, dołączył do wyprawy Thorinai Dębowej Tarczy i jego kompanii krasnoludów do Ereboru. Dzięki sprytowi i odwadze odegrał kluczową rolę w odzyskaniu Samotnej Góry oraz w…

Big Folk („Wielcy Ludzie”) – określenie używane przez hobbitów wobec ludzi wszystkich narodów Śródziemia. Termin ten odzwierciedlał kontrast między niewielkim wzrostem hobbitów a posturą ludzi, ale także ich dystans wobec spraw większych ludów. Choć hobbitom zdarzało się stykać z ludźmi w handlu i podróżach, zwykle uważali ich za hałaśliwych, gwałtownych…

Bardowie (Bardings) – ludzie z królestwa Dale u podnóża Ereboru, potomkowie dawnych mieszkańców miasta zniszczonego przez smoka Smauga w 2770 roku Trzeciej Ery. Przez niemal dwa stulecia żyli na wygnaniu w Esgaroth, aż do wydarzeń 2941 roku, kiedy Bard Łucznik zabił Smauga i poprowadził swój lud do odzyskania ojczyzny. Dzięki…

Bard Łucznik (Bard the Bowman, zm. 2977 T.E.) – człowiek z Esgaroth, potomek Giriona, ostatniego pana Dale przed zniszczeniem miasta przez smoka Smauga. Był znany jako wybitny łucznik, ponury i poważny w charakterze. W 2941 roku Trzeciej Ery, podczas ataku Smauga na Esgaroth, Bard zabił smoka czarną strzałą, trafiając w…

Barad-dûr („Mroczna Wieża”, ork. Lugbúrz) – twierdza Saurona w Mordorze, wzniesiona po pierwszym tysiącleciu Drugiej Ery dzięki mocy Jedynego Pierścienia. Była największą i najpotężniejszą warownią Śródziemia w Drugiej i Trzeciej Erze, stanowiąc centrum imperium Władcy Ciemności. W latach 3434–3441 Drugiej Ery została oblężona przez siły Ostatniego Sojuszu Elfów i Ludzi.…

Balrogowie (quenya: Valaraukar, „Duchy Potęgi”) – potężne duchy z rodu Maiarów, które w zamierzchłych czasach uległy wpływowi Morgotha i stały się jego najstraszliwszymi demonami. Pod względem mocy przewyższały je jedynie smoki. Balrogowie przybierali postać humanoidalnych istot spowitych w ogień i cień. Ich znakiem rozpoznawczym były płonące grzywy i ciała otoczone…

Bag End – słynna nora hobbicka w Hobbitonie, w Shire, położona na końcu Bagshot Row. Uważana była za jedną z najokazalszych siedzib hobbitów. Została zbudowana w XXVIII wieku Trzeciej Ery przez Bunga Bagginsa, a następnie była domem trzech pokoleń rodu Bagginsów: Bunga, Bilba i Froda. W 3018 roku Frodo sprzedał…