Kategoria: A

Amon Amarth (quenya: „Góra Przeznaczenia”), zwany również Orodruin („Ognista Góra”), to wulkaniczna góra położona na pustkowiach Mordoru. W jej wnętrzu znajdowały się Szczeliny Zagłady, w których Sauron wykuł Jedyny Pierścień. Amon Amarth odegrał kluczową rolę w historii Śródziemia – to właśnie tam Frodo Baggins przyniósł Pierścień, aby go zniszczyć podczas…

Amon Hen („Wzgórze Oka”) – jeden z trzech szczytów otaczających jezioro Nen Hithoel na Anduinie. Na przeciwległym brzegu znajdował się Amon Lhaw („Wzgórze Ucha”), a pośrodku jeziora – skalista wyspa Tol Brandir (Tindrock), której nie sposób było zdobyć. Na szczytach Amon Hen i Amon Lhaw wzniesiono dwa kamienne trony: Siedzibę…

Amon Lhaw („Wzgórze Ucha”) – jeden z trzech szczytów otaczających jezioro Nen Hithoel na Anduinie. Wraz z przeciwległym Amon Hen („Wzgórzem Oka”) pełnił rolę strażnicy na granicach Gondoru. Trzecim szczytem w tym rejonie była niezdobyta wyspa Tol Brandir (Tindrock). Na szczycie Amon Lhaw znajdował się kamienny tron zwany Siedzibą Słyszenia,…

Amon Rûdh („Łyse Wzgórze”) – wzgórze w Zachodnim Beleriandzie, położone na południe od Lasu Brethil, między rzekami Narog i Sirion. W jego jaskiniach mieszkali ostatni przedstawiciele ludu Noegyth Nibin (Pomniejszych Krasnoludów). W czasach Pierwszej Ery przeżył tam jedynie Mîm wraz z dwoma synami. W późniejszych latach Amon Rûdh stało się…

Amon Uilos („Wzgórze Wiecznie Śnieżnobiałe”) – jedna z nazw Taniquetilu, najwyższej góry w Amanie, w Nieśmiertelnych Krainach. Na jej szczycie wznosił się Ilmarin, siedziba Manwëgo i Vardy. Góra ta, określana czasem mianem „Olimpu Ardy”, była najświętszym miejscem w Amanie i stanowiła centrum władzy Valarów. Źródła: A Tolkien Bestiary by David…

Amroth – elficki król Lothlórien, syn Amdira. Panował od 3434 roku Drugiej Ery do 1981 roku Trzeciej Ery. Jego siedzibą było wzgórze Cerin Amroth, które później stało się miejscem pamięci i miłości elfów. Amroth znany jest przede wszystkim z tragicznej miłości do Nimrodel, elfiej dwórki. W 1981 roku, po przebudzeniu…

Ainur – „Święci”, pierworodne duchy powołane do istnienia przez Eru Ilúvatara z mocy Niezniszczalnego Płomienia. Zamieszkiwali Bezczasowe Sale, gdzie śpiewali przed Ilúvatarem. Wspólny śpiew, zwany Muzyką Ainurów (Ainulindalë), stał się podstawą stworzenia wizji Świata. Z muzyki tej wspartej mocą Ilúvatara, powstało Eä, czyli „Świat, który Jest”, a w jego obrębie…

Alfirin – roślina wspominana w pieśniach elfów Śródziemia. Jej kwiaty przypominały złote dzwonki i rosły na równinach Lebenninu, w pobliżu delty Anduiny. Widok alfirinów, smaganych wiatrami znad morza, budził wśród Eldarów tęsknotę za Zachodem i Nieśmiertelnymi Krainami. Nazwa rośliny pojawia się w jednej z pieśni Szarych Elfów, a w elfickiej…

Anárion – Dúnedain, współzałożyciel i król Gondoru, syn Elendila i młodszy brat Isildura. Uciekł z ojczyzny podczas Upadku Númenoru (3319 rok Drugiej Ery) i wraz z ojcem i bratem założył w 3320 roku dwa królestwa Dúnedainów: Arnor na północy i Gondor na południu. Anárion władał Gondorem wspólnie z Isildurem, a…

Ancalagon Czarny (Ancalagon the Black) – najpotężniejszy ze Skrzydlatych Smoków, stworzony przez Morgotha w jamach Angbandu podczas Pierwszej Ery. Jego imię oznacza „pędzące paszcze”. Ancalagon był pierwszym smokiem latającym i największym z całej swej rasy. Po raz pierwszy został wypuszczony na świat podczas Wojny Gniewu (545–587 rok Pierwszej Ery), gdzie…