Carcharoth – wilk z Angbandu, zwany również Anfauglir („Szczęki Pożerające”), najpotężniejszy z wilków Pierwszej Ery. Jego imię w języku sindarińskim oznacza „Czerwona Paszcza”. Został wychowany przez Morgotha na strażnika bram Angbandu i nigdy nie opuszczał swojego posterunku.
Podczas Poszukiwania Silmarila ugryzł Berena, odgryzając mu dłoń, w której znajdował się Silmaril. Połknięty klejnot napełnił bestię ogniem, czyniąc ją jeszcze bardziej straszliwą i nieposkromioną. Oszalały Carcharoth siał zniszczenie w Beleriandzie, aż do dotarcia do Doriathu. Tam stoczył ostatnią walkę z Huanem, wilczarzem Valarów. W bitwie zabił Huana i ciężko ranił Berena, lecz sam padł martwy. Z jego brzucha wydobyto Silmaril, który następnie został oddany królowi Thingolowi.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:
