Black Riders

Czarni Jeźdźcy (Black Riders) – jedno z określeń Nazgûli, dziewięciu upiorów pierścienia, najpotężniejszych sług Saurona. Byli to dawniej ludzie, władcy i czarownicy, którym w Drugiej Erze zostały dane Dziewięć Pierścieni Władzy. Moc pierścieni stopniowo podporządkowała ich całkowicie Sauronowi, czyniąc nieśmiertelnymi, ale pozbawionymi własnej woli.

W Trzeciej Erze występowali najczęściej jako jeźdźcy na czarnych koniach, wzbudzając grozę wszędzie tam, gdzie się pojawili. Byli niematerialni, widzialni jedynie dla tych, którzy nosili Pierścień, a dla zwykłych śmiertelników jawili się jako zakapturzone postacie o złowrogiej aurze.

Podczas Wojny o Pierścień zostali wysłani przez Saurona, aby schwytać Froda Bagginsa i odzyskać Jedyny Pierścień. Choć ponieśli porażkę, stanowili jedno z największych zagrożeń dla Powiernika Pierścienia i jego towarzyszy aż do ostatecznej klęski Saurona w 3019 roku Trzeciej Ery.

Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day

Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:

• Czarnoksiężnik z Angmaru i źle zinterpretowana wyrocznia: od Dullahana do Makbeta
• Skrzydlate Bestie Nazgûli: między paleontologią a filologią Tolkiena
• Dziewięciu Nazgûli: widmowe wcielenia władzy i grozy w legendarium Tolkiena