Beren – człowiek z rodu Edainów, syn Barahira, żyjący w Pierwszej Erze. Był ostatnim ocalałym z obrońców Dorthonionu po jego upadku. Wędrując przez Góry Grozy i krainę wielkich pająków, dotarł do Doriathu, gdzie spotkał i pokochał księżniczkę Lúthien, córkę Thingola i Meliany.
Thingol zgodził się na ich małżeństwo pod warunkiem zdobycia jednego z Silmarilów z korony Morgotha. W towarzystwie Lúthien i psa Huana Beren dokonał tego czynu – wyciął Silmaril z żelaznej korony, choć podczas ucieczki stracił rękę, gdy wilk Carcharoth odgryzł ją wraz z klejnotem. Ostatecznie Beren dostarczył Silmaril Thingolowi, lecz wkrótce zmarł z ran.
Lúthien, umierając z żalu, uprosiła Mandosa o drugie życie dla siebie i ukochanego. Oboje powrócili jako śmiertelni i zamieszkali w Ossiriandzie, gdzie żyli aż do początku V wieku Pierwszej Ery. Potomkami Berena i Lúthien byli m.in. Eärendil Żeglarz, a przez niego także królów Númenoru oraz Aragorn i Arwena w Trzeciej Erze.
Źródła: A Tolkien Bestiary by David Day, Character’s from Tolkien by David Day, Tolkien the Illustrated Encyclopedia by David Day, A Guide to Tolkien by David Day, A Dictionary of Tolkien by David Day
Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj tu:
