Nazgûle jako widma literatury i mitu: od Keatsa po legendy Wabanaki
You must be logged in to view this content.
Autor: Anna Eldameldor
Upiory Kurhanów i Sutton Hoo: archeologia, mit i literacka wyobraźnia Tolkiena
You must be logged in to view this content.
Balrog z Morii i ogniste olbrzymy z Muspelheimu: mitologiczne źródła bitwy na Moście Khazad-dûm
You must be logged in to view this content.
Sméagol-Gollum: rozdwojona dusza, mit pierścienia i archetyp upadku
You must be logged in to view this content.
Saruman – od Istara do upadłego Fausta: mit, filologia i teologia w Władcy Pierścieni
You must be logged in to view this content.
Szeloba i archetyp Pajęczej Matki: między mitologią śmierci a tolkienowską reinterpretacją
You must be logged in to view this content.
Czarnoksiężnik z Angmaru i źle zinterpretowana wyrocznia: od Dullahana do Makbeta
You must be logged in to view this content.
Dusza Zewnętrzna i Kosmiczna Walka Dobra ze Złem w Władcy Pierścieni J.R.R. Tolkiena
You must be logged in to view this content.
Finarfin
Finarfin – elficki król Eldamaru, trzeci syn Finwëgo, Najwyższego Króla Noldorów, i jego drugiej małżonki, Indis z rodu Vanyarów. Był przyrodnim bratem Fëanora oraz młodszym bratem Fingolfina. Finarfin poślubił księżniczkę Teleri, Eärwen z Alqualondë, z którą miał pięcioro dzieci: Finroda Felagunda, Orodretha, Angroda, Aegnora oraz Galadrielę. Po kradzieży Silmarili i…
Snaga
Snaga – termin w Czarnej Mowie oznaczający „niewolnika”. Był używany pogardliwie wśród orków jako określenie słabszych lub niższych rangą osobników. Nazwa ta podkreślała zarówno społeczną hierarchię wśród orków, jak i ich rolę jako sług ciemnych potęg. Imię Snaga nosił także jeden z orków pełniących straż w twierdzy Cirith Ungol podczas…